Bölüm Yirmi

102 17 105
                                    

Bölüm şarkısı Teoman - Güzel Bir Gün Ölmek için...
Parçayla okumanız tavsiye edilir...
&&&&&&

Gerisin geri pastanenin üstündeki evime dönerken arkamda bavulumun olmadığını fark ettim , kim bilir nerde bırakmıştım , o dalgalı denizin sahilinde mi yoksa neredeyse arabanın bana çarpacağı karanlık sokakta mı

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Gerisin geri pastanenin üstündeki evime dönerken arkamda bavulumun olmadığını fark ettim , kim bilir nerde bırakmıştım , o dalgalı denizin sahilinde mi yoksa neredeyse arabanın bana çarpacağı karanlık sokakta mı ...
belki de yamaçtan uçuruma düştüğüm arabanın içinde ,
bilmiyorum...

Zihnim sorularla dolu ancak bunlar bavulunu kaybeden birinin önemsiz soruları değil , bunlar hayatını kaybeden birinin soruları ...

Pastanenin arka girişimdeki merdivenlerden tırmanıyoruz , Anıl önde ben arkasında sanki her neyle karşılaşacaksam onun önden gitmesini beni korumasını bekliyorum. Çıktığım her bir basamak beni bir evime yaklaştırıyor bir evimden uzaklaştırıyor. 

En sonunda girişi buluyoruz , kapı açık ,
Anıl beni aramaya giderken kapıyı arkasından çekmemiş olmalı zaten çalınacak neyimiz var ki ...?

Evin içine giriyoruz , ev bıraktığım gibi ... oysa gitmemin üstünden topu topu bir saat geçmiştir .
mutfakta taşan çorbanın lekesi kurumuş , bulduğum , kargoda olması gereken kutu hala yerde , eşyalarımı koyduğum dolabın kapıları açık. Anıl'ın yemekle birlikte izleriz dediği film bitmiş , beyaz yazılar geçiyor filmden...

Tüm bu karmaşa beni bulunduğum an 'a döndürmeye yetmiyor.
Arkamı dönüp Anıl 'a tam olanları soracakken bir topuklu ayakkabı tıkırtısı aynı anda ikimizin de başını kapıya çeviriyor. Ayaklarının ucuna basarak eve giren Sezin Hanım.

Başını uzatıp içeri göz atarken bizimle yüz yüze geliyor. Anıl 'a dönüp :

— " onu bulmuşsun. Senin için çok endişelendik Zeynep."

Sezin Hanım ihtiyatla bana doğru yürüyüp kollarıyla beni sarıyor, boynunda fuları yok boynundaki yara izini bu kadar yakından görmek ve onun bana sarılmasıyla yarayı hissetmek içimi ürpertiyor. Sezin Hanım saçlarımı okşarken:

—" merak etme burda güvendesin, geçti canım."

Sezin hanımın beni saran kollarından geriye bir adım atarak kurtuluyorum. Olan biten her şeyi nasıl bilebilir ...?
Anıl ve ben kapıdan içeri adımımızı yeni atmıştık ve tek kelime konuşmamıştık.
Sezin hanıma döndüm o 'da Anıl gibiydi. Burada bir şeyler dönüyordu ve ikisi de biliyordu. Şüpheyle Sezin hanımdan uzaklaştım :

—" Siz neler olduğunu biliyor musunuz , nasıl peki ..? Ben bana neler olduğunu bilmiyorum ama bu odadaki herkes biliyor . Gördüğüm rüyaların hiçbiri saçma değildi hepsi bana içinde bulunduğum durumdan bir işaretti. Şimdi bunlara birde gündüz hayalleri eklendi . Sanrılar görüyorum hasta olduğumu düşünüyorum aileme en ihtiyacım olduğu anda ulaşamıyorum artık söyler misiniz bana neler oluyor ...? "

Cennette 40 GünWhere stories live. Discover now