Nightmares ✔

Rozdział 19

-Vero? Co ty tutaj robisz? – Spytałam i przełknęłam ślinę. Wszystkie wspomnienia z nią wróciły.

-Twoja mama powiedziała, że chcesz wyleczyć swoje koszmary. Chciałam cię odwiedzić. Stęskniłam się za tobą.

-Dlaczego? – Zwróciłam się do swojej rodzicielki, która nie wiedziała dlaczego mój związek z Vero się skończył.

-Cami daj mi wszystko wytłumaczyć. – Vero zrobiła parę kroków w moją stronę na co od razu się cofnęłam do tyłu.

-Zostawiłaś mnie gdy potrzebowałam wsparcia. Zerwałaś ze mną bo nie chciałaś być z kimś kto ma problemy tu nie ma co tłumaczyć Vero. Wszystko jest dla mnie jasne.

Czułam gulę w gardle. Do moich oczu napłynęły łzy. Nie chciałam płakać tutaj. Nie przy wszystkich. Moje ciało było napięte i gotowe do ucieczki. Czułam każdy swój mięsień.

-Nie byłam pewna swoich uczuć Camila.

-A teraz jesteś? Minął cholerny rok, więc nie wmówisz mi takich głupot.

-Tak jestem. Cholernie mi cię brakowało. Chcę z tobą być z koszmarami czy bez. – Zrobiła jeszcze jeden krok w moją stronę. Zobaczyłam w jej oczach iskierkę. Czuła, że jeszcze chwila i z powrotem będę do niej należeć. Ale niestety dla niej spóźniła się.

Wzięłam głęboki oddech i popatrzyłam na każdego po kolei. Moja mama i tata byli zdziwieni tym co usłyszeli i byłam pewna, że moja rodzicielka już nie będzie chciała widzieć Vero w naszym domu. Dinah i Ally patrzyły na mnie z troską tak jak zwykle. Wiedziałam, że obojętnie co się teraz wydarzy one będą ze mną.

-Kocham Cię. – Wyznała Vero w momencie gdy patrzyłam na Lauren. Jej piękne szmaragdowe oczy były smutne. Pojawienie się mojej byłej przywołało pełno wspomnień i sprawiło, że moja Lo była smutna a tego było za wiele.

-Wiesz co, prawda jest taka, że chcesz mnie bez koszmarów. Bo jak to powiedziałaś dla ciebie to za wiele i jest to przytłaczające. – Powiedziałam a parę łez poleciało po moim policzku.

Musiałam stamtąd wyjść, chociaż na chwilę. Potrzebowałam powietrza, którego tu zaczynało brakować od tej atmosfery. Wybiegłam nie reagując na wołanie mamy i Dinah.