This Is What I Want (SB19 SERIES #1)

Journey 22

Mm. Maybe I'm your puppy back then but... I look at him sharply. Not anymore. Wika ko.

Yan ba ang napapala ng pakiki-barkada mo? Ang sagut-sagutin ako? Ha?!

Well, maybe for you it's a bad thing but for me... I smirk. It's not. And for me also it is the best thing to do. I fiercely said.

Aakyat na sana ako pero bigla akong may naaalala.

And don't blame my friends. They did nothing wrong. In fact! They help me. At tinatanong mo ko kung bakit naging ganito ako? Pinigil kong umiyak at pilit na itinago ang namumuong luha.

Well, ganyan talaga. People change when they hurt.

Matapos ay patakbo akong dumiretso sa kwarto ko.

Napatakip ako ng mukha. Ramdam ko ang pag-tulo ng luha ko na kanina ko pa tinatago. Hindi ko alam kung sa kakanood ko lang ba ito ng teleserye oh ano pero...

Gusto kong maranasan yung kapag umuwi ka may pamilyang naghihintay sayo.

Yung kapag-umuwi ka, tatanungin ka nila ng 'kumain ka na ba', 'kamusta ang ara mo?', 'pahinga ka na mukha kang pagod eh'

Walang gana kong nilabas ang phone ko nang tuloy tuloy na nagvibrate iyon. Chat yun sa gc ng mga KAIBIGAN ko.

Vester : Naka-uwi ako ng maayos. Salamat pala @justin de dios kanina ang sweet mo sa part na hinintay mo pa kong makapasok HAHAHA. #Skl.

Josh : Got home safe.

Ken : Wala pa ako sa bahay. Huminto lang ako saglit dito sa bilyaran. Tambay muna hehe:)

John Paulo : Ken uwi! Anong tambay tambay?! Mamaya balikan ka ng mga asungot na yun. Uwi!

Vester : lagoot! Galit na si Ate Chona niyo. Uwi na Ken HAHAHAHHA.

Josh : May dala ng palo haluh Ken uwi na!

Ken : Yes mga pards. Wow Josh nagbibiro ka na ah.

Josh : Ahem! Hindi mag-reply mabubulok sa course niya!

Alam ko naman na ako ang pinaparinggan ni Josh. Natuwa lang ako dahil concern sila sa isa't-isa kahit kaunting panahon palang kami nagkakilala.

Vester : Ahem! Hindi mag-reply mabubulok sa course niya! (2)

Ken : (3)

John Paulo : Bakit may number? Nu yan?

Vester : @jutin de dios yohoooo!

Josh : kung nandidiyan ka man. Pagalawin mo ang baso @justin de dios.

Me : Wala tulog na. Zzzz.

Josh : Ahh tulog na raw siya. Okaay. Huwag ka sanang makatulog ng maayos. :))

Pinatay ko na ang phone ko matapos kong basahin ang mga messages ko. Hays. Si Kuya kaya? Binuksan ko ulit ito pero wala pa ding reply ni hindi nga man lang i-seen eh. Gawa ng pagod agad din akong nakatulog.

Ahh so you're saying na nagkakilala kayong lima because of a... Fight? Tanong samin ni Tatang Robin.

Mm. Parang ganon na nga ho. Si Sejun.

Ibang Klase. Hindi makapaniwalang wika ni Tatang habang natatawa.

Hmm~hmm~hm~. Bigla nalang nag-hum si Stell. Napalingon naman kami sakanya. Nakasandal siya sa pader habang ang dalawang kamay niya ay nasa likod ng kanyang ulo. Nakatingin din siya sa malayo. Maya-maya ay napansin niya ang pagtitig namin kaya medyo gulat siyang napatingin saamin.

Ay sorry. Nadala lang. Hehe. Sabi nito. Sinasabayan niya ang tugtog dito sa cafeteria nila Sejun na fight song.

You're a member of a choir in our school right? Tatang ask. Ngumiti naman si Stell at nagnod.

Mm. Napaka-ganda ng boses nito. Pwedeng pang main vocalist. Papuri nito.

Ah..hehe.thank you po. Medyo nahihiya niyang wika.

Medyo nagulat ako ng mapatingin siya sakin. Awkward naman akong ngumiti.

A visual. He said habang nakatingin pa rin sakin. Maya-maya ay lumipat ito kay Ken.

Sumali ka sa dance troupe, hindi ba? Tanong nito.

Uhm, opo. Wika ni Ken.

The main dancer. Okay. Medyo weird na. Si Josh naman ang sunod niyang tinignan. Tulad ko ay ngumiti ito ng awkward.

Malakas ang karisma. I like it. Charismatic. Hindi naman alam ni Josh ang isasagot kaya nangiti nalang ito. Then lastly he look at Sejun.

Here we are. The most mature among the five. Then he smiled. So Sejun smiled back. A perfect leader.

Tapos isa isa niya kaming tinignan.

Now, we have a perfect group.

[This is what I want: Enaria_21]

(A/N: I'll try to update 3 chapters today since I didn't post any chapter yesterday. Love lots:>)