Soğukkanlı bir seri katille yolu kesişen bir kız...
Üstelik kaderleri ortaktır ve sır perdesi aralanana kadar birlikte olmak zorundadırlar.
❄️
Yeni taşınılan her yerin tuhaf bir sırrı vardır. Fakat Merve ne belaları üzerine çeken, ne de kimsenin g...
Arkadaşlar bölümde+18 sahne var. Başlangıcı yazıyor o kısımda. Bir de gözlerim uykusuzluktan kapanırken bölümü tamamalarin. Dolayısıyla düzenlemedim. Hata görürseniz, göze batan bağlaç, edat tekrarları vs görürseniz söyler misiniz düzelteyim.
Öpüldünüz. ❤️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
XXI
Hâlâ çok garip, tanımlanamayan hisler çemberinin içindeyim. Yirmi bir yıldır tanımadığım annem şimdi evde. Gökhan’ın evinde. Ama olması gerektiği gibi hissetmiyorum. İçimde heves yok, heyecan yok, mutluluk yok; üzüntü de yok. Şok geçiriyor olabilir miydim?
Eve döndüğümüzde onu evde bulamadığımı hayal ettim. Ancak yine bir şey hissetmedim. Belki de bu, onu hayallerimdeki gibi bulamadığım içindi. Daha az önce Gökhan bana, “Nasıl hissediyorsun?” diye sordu.
Omuz silktim ve derin bir iç çekerek, “Bilmiyorum,” diye mırıldandım. “Galiba bu, hiçbir şey demek oluyor.”
Bana kısa bir bakış attıktan sonra önüne döndü. “Onu gözünde büyüttüğün gibi mükemmel bulamadığın içindir.” Sonra sustu ve benim de bu yorumu üzerinde uzun uzun düşünme fırsatım oldu. Kesinlikle haklıydı. Tepeden tırnağa hayallerimden farklıydı. Sesi, bakışları, davranışı, bana olan tavrı beklediğim gibi değildi. Beni kızı gibi görmediğinin, belki de göremediğinin farkındaydım ve bu da beni, onu annem olarak kabullenemeye itiyordu.
Arabanın içinde oturmuş, Atalay’ın telefonunu açmasını beklerken yukarıdaki güneşliği indirip saçımı topladım. Gökhan da o esnada dört yol göbeğinden döndü. Telefon beşinci çalışta nihayetinde açıldı. “Adam nerede?” diye direkt sorguya çekince Atalay hafifçe ofladı.
“Sana da selam.” Derin bir nefes verdiğini duyduk, Gökhan sessizce devam etmesini bekledi. “Diğer iletişime geçtiği kurbanlarla normal mesajlaşmada konuşmuş ama Ecmel denen kızla iletişime geçerken sosyal medyayı kullanmış. Bu da adamı açığa verdi. Artık kullanılmayan bir hesabı hacklemişler, gerçek bir insana aitmiş gibi bir görünüm vermişler.” Telefonun ardından boğazını temizledi. “Hesabın adı sana ait, Gökhan,” dediğinde şaşkınlıkla duraksadım.
“Bana mı ait?” diye sordu Gökhan. Benim kadar olmasa da afallamıştı. Atalay’ın cevabını beklemeden devam etti: “İlk sorum şu: Neden bir tek Ecmel’le sosyal medyadan mesajlaşmış?”
Arkadaşından beklediği cevap benden geldi. Alnımı ovalayarak, “Çünkü Ecmel’in telefonu genelde uçak modunda olur. Oyun oynar, müzik dinler, bir şeyler izler ve bunları yaparken birinin mesaj atmasına, aramasına irite olur. Bu yüzden ona ulaşmak için hep Melda’yı ararız. Ama demek ki onlar bunu akıl edememiş ya da aralarında kalmasını istemişler.”
