II

41.1K 2.1K 1.1K
                                    

Çok önemli uyarı: İleriki bölümlerde katilin kim olduğunu/olduklarını öğrendiğinizde lütfen önceki bölümlere gelip spoiler vermeyin. İnsanların o katili/katilleri spoiler yiyerek öğrenmek istemediklerini bilin.

Spoiler isteyen olursa da en sonki bölüme giderek spoiler istesin, rica ediyorum.

Oy verip bol bol yorum yapmayı unutmayın.

Beğendiyseniz arkadaşlarınızla paylaşmayı da unutmayın lütfen. 🖤

Sevgim üzerinize olsun.

II

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

II

"Üç!"

Saklandıkları yere yağmur damlaları sızıyordu. Oğlan geriye doğru giderken eliyle kızı duvara yapıştırdı. Korkunun gözlerinden çıkan alevler cehennem yaratıyordu. Oğlan, "Şşt," diye fısıldayarak ağlamak üzere olan kızı ikaz etti. Belli edemese de onun da içini dehşetli bir duygu kapladı ve bir anlığına tüm algılarını esir aldı.

"İki!"

Lanet olsun, çok yakındaydı, ayak seslerini işitebiliyorlardı. İkisi birden tepeden tırnağa titredi. Aldıkları nefes bir kıymık gibi boğazlarına takıldı. En başa dönebilirdi oğlan, işlerin bu raddeye gelmesini engelleyebilirdi. Kahretsin, tüm bu boktan durum şu an yaşanmıyor olabilirdi. Fakat olan olmuş, şeytanın dehlizine girmişlerdi. İstediğini almadan gitmeyecekti. Bulutların rahminden çıkan gök gürültüsü yeryüzünde yankılandı.

Kız şokun etkisindeydi. Bu denli kötü birinin varlığına aklı almıyordu. Tehlike diplerindeyken bu kadar uzun bir cümle kurmaması gerekiyordu. Sert bir kayayı bile kıpırdatacak güçteki rüzgar, kızın güneş sarısı saçlarını savurdu. Duvara sıkı sıkı yapıştılar.

"Bir!"

İkisi de oldukları yerde kalakaldı. Kalplerinin gümbürtüsü yağmurun sesiyle yarışırdı. "Scar sizi buldu." Bu ses çok yakından hemen arkalarından geliyordu. Öyle ki kız sırtında onun sıcaklığını hissediyordu.

"Koş, kaç, kurtul. Scar sizi bulur.
Bir, iki, üç. Scar'ın elinden kurtulmak güç."

❄️

Gece saat 02:47

Dışarıda kopan fırtına korkunç bir filmin, gerilim dolu bir sahnesindeymişim gibi bir his yaratıyordu. Rüzgarın öfkeli nefesi camları zorlarken sıcak yatağımın içine tünemiş bedenimi soğuk bir ürperti kapladı. Yorganı boğazıma kadar çektim ve ayaklarımı birbirine sürttüm.

Pencerelere, kaldırımlara ve asfalt yola dökülen yağmurun sesini, fırtınanın bitmeyen uğultusuna rağmen duyabiliyordum. Karanlık odamın içinde gizlenen, sahibi meçhul bir el ruhumun boğazından tutmuş gibi bir an nefessiz kaldım. Kasvetle dolmuş odanın havasına nefesimi bırakırken kalkıp ışığı yakmak istedim ancak o an için ayağa kalkmak dünyanın en zor işi gibi göründü.

Papatyalar Karanlıkta Büyür Where stories live. Discover now