XXIX

15.1K 1.1K 2.4K
                                    

🌱Uzun zaman sonra selammm, nasılsınız? Gecikme için özür dilerim ama hem Darağacı'nın basılma süreci, hem şehir değiştirme, okul süreci yüzünden bu kadar gecikti.

Bu bölümü okumadan önce önceki bölüme göz atarsanız daha sağlıklı olur. 🤩

Arkadaşlar öncelikle çok çok önemli bir şey açıklayacağım. +18 sahne bu bölümde olacaktı, biraz var sayılır ancak bölümün gidişatı açısından +18 sahneyi bu bölümde yazsaydım aceleye gelecek, kısa olacaktı. Ben de dedim ki bir dahaki bölüme atayım, hakkını vererek yazayım jdbcnxjsj. Böyle bir karar verdim, emin olun böylesi çok daha iyi olacak. Ya bölüm yine gecikecekti ya hakkını veremeyecektim. Çünkü bu şey sahnesi için çok beklediniz biliyorum andndnns beklediğinize değsin.

Öyle işte. Sizi çok seviyorum ve bölümü attıktan sonra hemen bir sonraki bölümün başına oturuyorum. Ben yazarken siz de belki destek olmak için sınırı dolurmak istersiniz.

En aşağıdaki açıklamayı da okumayı unutmayın olur muu? 🤩❤️

En aşağıdaki açıklamayı da okumayı unutmayın olur muu? 🤩❤️

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

XXIX

Bu kez mekânın içine girmek için daha önce hiçbir yerde görmediğim gösterişte bir koridoru kullandık. Korumaların dikkatine bakılırsa mekânın her alanına çıkacak bu koridordan yalnızca Gökhan geçebiliyordu, bir de bu akşam onun sayesinde ben. Yüksek müzik sesi kaliteli ses yalıtımlarının arasından bile sızıp kulağımıza dolarken yüzümü ekşittim. Gürültüyü kaldıracak kafada değildim. Konsantrasyonumu dağıtıyordu.

Yanımda büyük adımlarla yürüyen Gökhan'a bir bakış attım. Onun yanındayken kendimi olduğumdan daha güçlü hissediyordum. Sanki onun müthiş gücü bir şekilde bana geçiyordu. Belki de bu, yanında kimseyi bulundurmazken ve herkes için, ailesi için bile böylesine ulaşılmazken yanında olduğum içindi. Ulaşılmazlığa rahatlıkla ulaşmıştım.

Gökhan büyük, siyah camlı asansör kapısının önünde durunca arkasında bekledim. Yanına geçmediğimi fark edince omzunun üzerinden bana baktıktan sonra gülümsedi ama bu tebessümü o ürkütücü olanlardandı. O korkunç; güler yüzlü, soğukkanlı katil maskesini yüzüne yeniden geçirmişti. Bu yüzden ona tebessümle karşılık veremedim. Gökhan sanki bir şeyler içmeye gelmiş gibi rahatken ben gergindim. Çuvallamam, elime yüzüme bulaştırmamam gerekiyordu.

Yapabilirdim, daha önce de yaptım.

Asansörün kapısı kenara doğru açıldığında Gökhan eliyle önden geçmemi işaret etti. Giriş kapısından koridora girdikten sonra bizden başka bir sinek bile göremedim. Koridorun yerleri, duvarları ve tavanı saydam, siyah, parlak camdandı ve son derece modern görünüyordu. İstediğini yaparken, "Rolüne çabuk giriyorsun," dedim eğlenerek.

Papatyalar Karanlıkta Büyür Where stories live. Discover now