Duchess Lucia [The Third Wife of the Tyrant Duke]

♕CHAPTER 4♕

LUCIA's POV

♕♕♕

Hindi mawala sa isip ko ang mga katagang binitawan ni Sevius sa tenga ko, alam kong may ibang ibig sabihin ang mga salitang iyon na nagbibigay ng kaba sa dibdib ko ngayon.

"My lady, pwede po na'tin gawin ang natitirang pagmamasid sa loob ng manor bukas pagtapos ng kasal," sabi ni Hanes habang naglalakad kami sa mahabang pasilyo sa loob ng mansyon.

Napatingin ako sa kaniya at iniisip kung anong klaseng kasal kaya ang inihanda ng duke para bukas, sa pagkakaalam ko ay hindi ito paboloso o engrander.

Isa lang itong simple kasal sa harap ng altar kasama ng iba pang saksi sa pagpirma namin sa isang piraso ng papel na magdudugtong saming dalawa.

Wala ng iba pang kahulugan iyon at dapat hindi na rin ako umasa na may magbabago pa sa relasyon na meron kaming dalawa.

Ang tanging iisipin ko na lang ay ang gampanin ko sa loob ng dukedom at ang pagpapalaki sa kaniyang anak.

"Nasa harap na po tayo ng inyong silid, maaari po akong magpadala ng mga katulong na magpapaligo at magbibihis sa inyo milady," saad ni Hanes at tumango naman ako.

"Kahit wag na, kaya ko maghanda ng paliguan ko at pakisundo na lang ako paghapunan na," sagot ko sa kaniya at tumango naman siya habang papasok ako sa loob ng maganda kong kwarto.

Malayo sa silid ko sa Sullen Estate, ang silid na ito ay puno ng kulay puti at dilaw na bagay, para bang pinapalibutan ako ng mga perlas at ginto sa tema ng silid na ito.

Ang mga muwebles ah halatang kinuha pa sa malalayong emperyo at inangkat sa bahay ng duke.

"Ngayon lang ako makakaupo sa ganito kalambot na upuan," bulong ko at dinama ang komportable pakiramdam ng mamahaling muwebles na 'to.

Hindi doon na tapos ang paghanga ko sa silid na 'to dahil nang tignan ko ang laman ng isang malaking aparador ay tumambad sa'kin ang maraming mga damit na halos palamutian ng mga dyamante at perlas.

Napalunok ako at kinakabahan na hinawakan ang mga 'to, kung maibebenta ko 'to sa central ay maaari na ko makabili ng sarili kong lupain at baka nakabayad na rin kami sa mga utang namin.

"Pwede ko ba talagang suotin 'to?" Tanong ko sa sarili ko at hindi mapigilan na matuwa dahil kumpara sa suot kong damit ay walang maitutumbas ang mga damit na inihanda ng duke para sa'kin.

Kaya pala sabi niya na wag na ko mag-abala na magdala ng mga damit ko at dalhin lang ang mga importanteng bagay na hindi ko maiwan sa Sullen.

"Kung makita lang 'to ngayon ni mama sigurado akong maiiyak iyon sa tuwa," napangiti ako pero sa loob-loob ko ay nagsisimula na naman sumakit ang dibdib ko.

Gusto ko ulit makita ang mga magulang ko, gusto ko ulit makasama ang mga kapatid ko at iba pa naming kasambahay.

Wala ang mga yaman na 'to sa sayang madudulot ng pamilya ko.

Hindi ko mapigilan mapaluha at mangulila sa kanila, ito pa lang ang unang gabi ko sa mansyon na 'to kaya dapat tibayan ko pa ang loob ko kung nais ko ulit silang makita.

Napatango ako at pilit na nilalaban ang lungkot, wala naman kasi akong makukuha kung hahanap-hanapin ko lang sila at kung iisipin ko lang na isa na kong preso sa mansyon na 'to.