Every Beat of Heart (Agravante Series #2)

KABANATA 2

Kabanata 2

Twin

--

I wasn’t able to focus on the party dahil sa nakita ko kanina. Tulala ako habang nagkakasiyahan sina Luna kasama ang iba pa naming kaibigan sa isang sofa kung nasaan si Yena, ang birthday girl. We were here at their house and she invited only a few. Ang Mama niya lang nagluto ng kanyang handa at nandito kami sa may pool side nila, may sofa rito at may table rin.

"Ayos ka lang?" Tumabi sa akin si Luna na may hawak na juice sa kamay.

Hindi ko namalayang papalapit na pala siya. Nagising ako sa pagkakatulala at tumingin sa kanya.

"H-Ha? Oo naman..." sabi ko at nag iwas ng tingin.

I still can't really forget that man. It's impossible for Sebastian to be alive again but he really looks like that man! I can't be wrong. I've memorized everything about Sebastian, including his walk! Kaya alam kong siya iyon... pero imposible!

"Kanina ka pa tulala. Ang sabi mo mag eenjoy ka na, kaya ka nga pumayag rito, diba?" Luna said.

"Pasensya na. Hindi kasi ako nakapag paalam kina Mommy at Daddy kaya nag aalala ako. Baka nag aalala na ang mga iyon sa akin..." palusot ko nalang.

"Text them! You have your phone with you, right?" Nagtaas siya ng isang kilay.

"Uh... lowbat..." palusot ko ulit.

Umirap siya. "Mina... alam ko na ang mga ganyang palusot mo. Sabihin mo, siya ang iniisip mo ngayon, noh? You should enjoy, forget about him for a moment!"

"Pasensya na..." nagbaba ako ng tingin sa mga kamay ko.

She sighed. "Fine. If you want to go home, go home. Text your driver. I'm sorry I forced you here. Alam kong hindi mo pa talaga kaya..."

"No, it's fine. I know you just want me to be okay..." I smiled slightly at her. I don't want her to worry about me.

I went home that night. Even though I took a shower and changed my clothes, I still can't forget the man I saw earlier. He really looks like Sebastian! Pati ang paglalakad niya kuhang kuha noong lalaki na iyon. Even the back, the hair... the only difference maybe is the body. Medyo mas malaki ang katawan noong lalaking nakita ko. May muscle siya sa kanyang braso at ang mukha... napaka seryoso.

Napuyat ako nung gabing iyon sa kakaisip sa lalaking nakita ko. Hindi ako matahimik kinabukasan, hindi pa rin siya mawala sa isip ko kahit nasa loob na ako ng klase kaya naman napagdesisyunan kong pagkatapos ng klase ko sa hapon, pupunta ako sa school nina Luna. I need to see that man again. Or maybe... I want to see him again. I just want to be sure. Baka pinaglalaruan lang ako ng mga mata ko.

"Oh? Mukhang nagmamadali ka, ah?" Si ate nang napansin ang bilis ng lakad ko. Palabas na kami ng school.

"I'm going somewhere. You're still going to watch basketball practice, right?" I said while texting our driver.

"Nope. Not anymore," umirap siya. "Nakipag break na ako sa boyfriend ko roon kaya hindi na ako manonood. Nakakainis kasi. Napaka kulit..."

Tss. Palagi nalang siyang ganyan. Hindi na ako nagtanong dahil sigurado namang nagsawa lang siya sa lalaki kaya siya nakipag break.

"Why are you in a hurry? Where are you going?" Nagdududa niya agad tanong.

"Sa school lang nila Luna..."

"Mmm? Magkikita kayo? Umuwi ka ng maaga, ah."

"Oo..."

Mabuti nalang hindi na siya nagtanong ng iba pa.