Every Beat of Heart (Agravante Series #2)

KABANATA 9

Kabanata 9

Assignments

--

"Kumusta yung cupcakes ko? Masarap daw?" nakangisi kong tanong kay ate.

Inirapan niya ako at umupo sa tabi ko. Nandito kami sa cafeteria at kasama namin ang iba pa naming pinsan. Sa itsura niya parang hindi naging maganda ang kinalabasan ng pagbibigay niya ng cupcakes.

"Hindi yata masarap ang bake mo," anya sabay irap.

"Masarap kaya ako magbake!" nakanguso kong sinabi dahil kailanman hindi naging pangit ang lasa ng mga cupcakes na ginagawa ko.

"He didn't like it?" nakangising tanong ni Lorie.

"Maybe it's too sweet," Issa said.

"Hindi ganon katamis iyon!" pagtatanggol ko pa rin sa sarili ko.

"Hindi ko natikman dahil para sa kanya lang naman talaga iyon. Hindi na ako humingi kahit gustong gusto ko nang tikman para malaman kung masarap ba o hindi yung ginawa mo."

"Masarap iyon! Kinain niya ba?"

"Hindi!" ngumuso siya.

"Huh? Eh, sino ang kumain?" kunot noo kong tanong.

"Basta! He didn't eat it, baka hindi masarap!"

"Hindi pala kinain, paano niya nalamang hindi masarap?" Lorie said and I immediately agreed with her. Tumango tango ako.

"Basta hindi niya kinain! Nakakainis..." sumimangot si ate Johan.

"Maybe he doesn't like cupcakes?" si Eli na busy sa kanyang phone pero nakikinig pala sa amin.

"Hayy ewan ko!" humalukipkip si ate at kunot noong nag isip.

Nagkatinginan kami ni Lorie at mukhang pareho kami ng iniisip. Napatingin rin kami kay Issa tapos kay Eli. Pare pareho yata kami ng iniisip kaya hindi agad kami nakapag salita. Napansin iyon ni ate kaya tinignan niya kaming lahat at napa ahon sa pagkakasandal.

"Anong iniisip niyo?"

"Tss. Ngayon ka lang namin nakitang nagkaganyan sa isang lalaki. Who's that man?" tanong ni Issa.

"W-Wala, ah! And who says it's a man? Babaeng kaibigan ko ang pinupuntahan ko!"

"Sus..." si Lorie sabay ngisi.

"Bakit bothered na bothered ka? Ano naman kung hindi kinain ng babaeng kaibigan mo yung cupcakes?" diniinan talaga ni Eli ang pagkakasabi roon.

"W-Wala! Wag na nga kayong magtanong! Sa akin nalang iyon!" umirap si ate at sumandal ulit sa kanyang upuan.

Humalakhak kami at hindi na siya tinanong pa. Sabay sabay kaming kumain hanggang sa natapos at pumunta sa kanya kanya naming classroom. Medyo maraming ginawa ngayon kaya sumakit ang ulo ko. May mga homeworks pa kaya siguradong mas sasakit ang ulo ko sa bahay.

Uwian nang nagdesisyon pa rin akong pumunta sa school nila Luna. Ayoko munang umuwi. Tsaka medyo nagkakapalagayan na kami ng loob ni Leandros. Hindi ko dapat iyon sayangin! Lalo na dahil gusto ko talagang maging magkaibigan kami.

"Mina! I'm just about to text you!" tumakbo sa akin si Luna na papalabas ng gate nila kasama sina Gabrielle.

They smiled and waved at me. I also smiled a little at them and turned to Luna.

"Why?"

"We're going out. Come!"

Hindi agad ako nakasagot. Napatingin ako kina Gabrielle na nagtatawanan sa hindi kalayuan, naghihintay kay Luna. I know they don't want to be with me. I don't know why they are like that to me but I also don't want to be with them. I'm not that comfortable with them at gusto ko mang pumayag sa gusto ni Luna ngayon na sumama ako, apart from the fact that I don't want to be with Gabrielle and her friends, I also want to be with Leandros. Sa susunod nalang siguro ako sasama kay Luna.