Every Beat of Heart (Agravante Series #2)

KABANATA 32

Kabanata 32

Alone

--

"Grabe, Ma'am! Napagod ako. Hindi pa pala natin kaya ang ganoon..." nahihiyang tumawa at nagkamot ng ulo ang staff kong nagkumbinsi sa akin na tanggapin ang client na 'to.

Marahan akong ngumiti sa kanya. Hindi dapat siya ma-guilty dahil kahit papaano naging maayos naman ang lahat.

"That's okay. Atleast nagawa naman natin ng maayos at nangyayari talaga ang mga ganito. Hindi sa lahat ng bagay magiging perpekto ang gawa natin. We need to keep improving. Thank you for your help..." I smiled at them before going out of the kitchen.

Lee left with his cupcakes. Hindi ko alam kung para saan ang mga 'yon pero hindi na ako naglakas loob magtanong. Kasi ano namang karapatan ko para magtanong pa? Wala na akong karapatan pa para alamin ang mga bagay na ginagawa niya ngayon.

I sighed. Pagod akong naupo sa tabi ni Issa. Wala na rito si Ate at sina Brandon at Cassandra. Magda-date yata ang dalawang 'yon. Si Lorie at Issa na lamang ang naiwan dito. Hindi ko alam kung magtatagal pa sila.

"Are you okay? You look exhausted," Issa said.

"Sino ba namang hindi magmumukhang pagod kung ganoon ang client?" natatawang sinabi ni Lorie.

Siniko siya ni Issa dahilan para matahimik siya at tumingin sa akin. Nag iwas ako ng tingin at sumubo na lamang sa cake ko. Maliit akong ngumiti habang hindi tumitingin sa kanila.

"I'm fine. May mga ganito talagang nangyayari sa shop. Kailangan naming magtrabaho ng mabuti para mas lalong lumaki ang shop."

"Pero sobra 'yong Lee na 'yon, ah! Fifteen boxes of cupcakes in just two hours? Parang sinamantala niya ang pangangailangan ng shop mo. Siguro alam no'n na hindi ka makakatanggi dahil kailangan na kailangan ng shop mo 'yon," Lorie said.

"Hindi naman siguro. Baka kailangan na kailangan niya lang talaga..." sabi ko.

"Sus! Ikaw palagi mo nalang tinitignan ang mabuting bagay."

"Lorie tumahimik ka nga. Wala kang tulong," si Issa sa kanyang kapatid.

"Why? I'm just saying..." ngumuso si Lorie at kumain nalang.

Nagbaba ako ng tingin.

"Pero ayos ka lang ba talaga? Gusto mo ipabugbog ko 'yon?" si Lorie.

Nag angat ako ng tingin sa kanya. Tumawa si Issa at bahagya siyang hinampas.

"Don't you know Leandros Hidalgo? He's an architect and has his own company. He's rich so are you sure you can do it?"

Natigilan ako sa narinig kay Issa. May alam siya tungkol kay Lee? Paano niya nalaman?

"Architect na siya?" halos pabulong kong tanong.

Lumingon sila sa akin. Tumango si Issa.

"The Hidalgos are close to us so I've already heard about him. I just didn't mention it to you dahil baka... ayaw mo siyang pag usapan."

"Bakit ako hindi ko siya kilala?" si Lorie.

"You don't pay attention to people like him. Ni hindi mo nga maalala ang pangalan niya kanina. Tss..."

Ngumuso si Lorie at tumingin sa akin. Hindi naman na nawala sa isipan ko ang tungkol kay Lee.

Kung ganoon naging architect nga siya. At may sarili nang kumpanya? Well... sampung taon na ang lumipas. For sure he's done a lot in those ten years. Matalino at magaling pa naman siya at kilala ang pangalan kaya hindi na nakakagulat malaman na sobrang successful niya na.