Every Beat of Heart (Agravante Series #2)

KABANATA 37

Kabanata 37

Troublesome

--

Lee drove me to my shop after our lunch. We were in the parking lot and I was just getting out of the car when I saw him get off as well. Lumapit siya sa akin. Inaayos ko pa ang shoulder bag ko nang yakapin niya ako bigla. Nagulat ako sa ginawa niya.

“Your family is invited to my father’s party, right?” he asked.

Hindi agad ako nakasagot. Hindi pa ako nakakabawi sa biglaan niyang pagyakap sa akin.

“Y-Yes… Why?”

“Are you coming?”

“Yes… Of course. Kaibigan ng pamilya ko ang pamilya mo kaya… pupunta kami…”

He sighed. He broke away from the hug and faced me. Tinitigan niya ako. Hindi ko naman alam kung bakit siya nagtatanong nang ganito.

“I thought you weren't going because of…" he didn't continue.

Tinitigan ko siya. Napabuntong hininga ako nang nakukuha na ang sinasabi niya. Is he worried about his Mom? Siguro alam niya rin na hanggang ngayon hindi pa rin ako ganoon kagusto ng Mama niya.

Maliit akong ngumiti.

“Pupunta ako. Magagalit si Mommy sa akin kapag hindi ako sumama…” I laughed a little to light the mood.

He sighed again while staring at me.

“Don’t worry. I’ll be there,” he said.

I nodded and was slightly relieved by what he said. Inaamin ko rin kasing kabado ako sa party na iyon. Takot pa rin ako sa Mama niya lalo na dahil sobrang tagal na nung huli kaming nagkita. Kaya ngayong sinasabi ito ni Lee, napanatag ako. Atleast alam kong nandoon siya para sa akin.

“Sige na. Baka ma-late ka pa sa trabaho mo,” sabi ko.

He nodded and hugged me one last time. After that he left and I entered my shop.

Sa linggo pa ang party kaya matagal tagal pa ang panahon ko para mag ipon ng lakas ng loob. Inisip ko na agad ang magiging bati ko sa Mama niya at gusto ko pa ngang bumili ng regalo para sa Papa niya.

The next day Lee came with me to buy a gift at the mall. I told him not to come because apart from him being busy, regalo ko rin ito para sa Papa niya. Ayokong makita niya agad. Pero ayos lang naman siguro ‘yon kaya hindi na ako umangal.

“I heard there’s so many things happened in your family these past few years…” si Lee habang naglalakad kami.

We are already here at the mall and I thought of giving his Dad a hat as a gift so we are here at the hat shop. Iyon lang ang naisip kong magandang iregalo kaya ito nalang.

“Mmm, yup. Elizabeth is not my cousin…” I said and sighed. Naalala ko na naman ang nangyari mahal kong pinsan.

“How did you feel when you found out about it? Were you hurt? ” he asked slowly.

“Of course... I love Eli so much that I was hurt when I found out that she wasn't my cousin and... she was just fooling us. Ilang buwan ko ring hindi makalimutan ‘yon…” sabi ko habang naniningin ng mga hat.

Sa totoo lang hanggang ngayon nasasaktan pa rin ako sa mga ginawa ni Eli. Kinilala ko na siyang pinsan ko simula pagkabata. Mahal na mahal ko siya. Pero niloko niya lang kami at mukhang hindi naman siya nagsisisi sa ginawa niya. Kaya nasasaktan ako.

Sana balang araw pagsisihan niya na ang lahat ng ‘yon. Kahit iyon nalang… para kahit papaano hindi na rin siya masaktan.

“And your real cousin?”