ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီးမၾကာေသးခင္အခ်ိန္မွာဘဲ ေဝးကြာခဲ့ရတယ့္ ႏွစ္လတာ ေက်ာင္းပတ္ရက္ႀကီးက ႏွစ္ကမာၻေလာက္ ရွည္ၾကာေနသလို သူ ခံစားေနရ၏။
ထိုသို႔ ခံစားေနရင္းနဲ႔မွ မိမိဆီကို ဒီလို အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ဖုန္းဆက္ခဲ့ဖူးသည့္ ေႏြးရဲ႕ အသံေလးကို ျပန္ၾကားေယာင္ေနမိျပန္ေတာ့ အလြမ္းဆိပ္က ပိုတိုးလာခဲ့ျပန္၏။
ညတိုင္း ဗီဒီယိုေကာလ္ေျပာၿပီး စာေတြအျပန္အလွန္ပို႔ေနေပမယ့္လည္း ေႏြးကို မိမိရင္ခြင္ထဲမွာ ထားၿပီး ဖက္ထားခ်င္စိတ္က ထိန္းမရ။
မနက္ခင္းတိုင္း ေႏြးဆီက ေမာနင္းကစ္ကို မရမကေတာင္းတတ္ခဲ့တာကိုလည္း ျပန္သတိရေန မိျပန္ေတာ့ ေလလႈိင္းထဲကေနဘဲ အနမ္းေတြေႁခြေနရတာကို သူမတင္းတိမ္ႏိုင္ခဲ့။
ပိုတယ္လို႔ မ်ား မင္းတို႔ထင္ေနမလား...
ဟင့္အင္း...ဒါက ပိုတာမဟုတ္ပါဘူး။
တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို မေတြ႕ရခင္အခ်ိန္ထိ ကိုယ္နဲ႔ေသြးမေတာ္သားမစပ္တဲ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို ကိုယ့္အသက္ေလာက္ ခ်စ္မိခဲ့လိမ့္မယ္လို႔ မင္းတို႔ေတြးဖူးမွာမဟုတ္ဘူး။
ငါကိုယ္တိုင္လည္း မေတြးခဲ့ဖူးဘူး။
ဒါေပမယ့္ မင္းလူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိသြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ မင္းအရင္က မေတြးဖူးတဲ့ အေတြး ေတြအကုန္လုံးက ေခါင္းထဲ အလိုလို၀င္လာလိမ့္မယ္...
အဆင္ေျပရဲ႕လား...ေနေကာင္းရဲ႕လား
ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနမလဲ...
ဒီလိုအေသးအဖြဲ႕ေလးေတြကအစ ကိုယ္ေတြးေနမိလိမ့္မယ္...
တကယ္ခ်စ္မိသြားတဲ့သူတိုင္းက ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ထက္ သူ႔အတြက္ဘဲ စဥ္းစားေပးျဖစ္ေတာ့ တယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔ရဲ႕ေပ်ာ္႐ႊင္မႈက ကိုယ့္ရဲ႕ေပ်ာ္႐ႊင္မႈျဖစ္ေနတဲ့အတြက္,,
သူ႔ရဲ႕အၿပဳံးေလးတစ္ခုကအစ ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ ခြန္အားေလး တစ္ခုျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္,,
ညနက္တဲ့အထိ မေနတတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ကေတာင္ ကိုယ္တကယ္ခ်စ္ရသူနဲ႔ဆိုရင္ ညလုံးေပါက္ စကားေတြေျပာခ်င္ေနမိတာေလ...
