ATEŞİN VARİSİ

1. Bölüm

Odamda müzik dinlerken görültüyle kapı açıldı.
Gelen üvey babam savcıydı!

"Almira kapıyı kaç kere çaldım! niye açmıyorsun? Sana güzel bir haberim var" Üvey babama paragöz derim çünkü kendisi tam bir paragözdür!

"Odama gelicek kadar nedir bu güzel haber?" Diye sordum.
Sevgili annem ellinde kırmızı bir zarfla kapıda duruyordu. Yüzünde güller açıyordu.

"Ah o kadar mutluyum ki... kızım sen seçilmişsin." Dedi.
Korktuğum şey başıma gelmişti.
Annemin zoruyla ismimi o lanet okula yazmıştım ve beni seçmişlerdi kahretsin!

"Görüyor musun? İlk defa bir işe yaradın." Diye konuşan
Üvey babama gözlerimi devirdim ve eşyalarımı toplayan anneme hayretler içinde baktım.

"Kaç gün kalıyorum orada?"
"Buna onlar karar verecek... uzun süre kalmaya bak" diye konuştu Annem.

Aile dediklerim beni para için siliyordu. Benim annem böyle bir kadın değildi. Ama paragöz kocasıyla zaman geçire geçire bu hale gelmişti. Birde sakat bir erkek kardeşim vardı tekerlekli sandalyeye mahkum.
Annem eşyalarımı valizime koyduktan sonra yanıma geldi.

"Almira, şimdiden yüklü bir miktarda para verdiler. Her ay düzenli bir şekilde hesabıma para aktarıcaklar. sen orada uzun kaldığın sürece bu devam edecek." Diye heycanlı bir şekilde konuştu.

O okula gitmek istemiyordum. gitmek için can atan birsürü insan vardı. Ama kader beni seçmişti!

"Ne zaman gidiyorum?"
"Birazdan"

Her yıl çekiliş yapılıyordu ve bende annemin zoruyla ismimi yazmıştım kahretsin adım çıkmıştı!
İyilik ve kötülük okulu...
Benim grubum iyilikti ve kötülük grubuyla savaşacaktım. Kimse oraya kolay bir şekilde giremezdi özel bir şekilde korunuyordu. Orasını hep merak etmiştim ama gitmeyi hiç düşünmemiştim.

Yatağıma oturdum ve aynadaki yansımama baktım. Bal rengindeki gözlerim ve beyaz tenim hiç anneme benzemiyordu. Üvey olma ihtimalim kaçtı? Annem Öz babam hakkında asla bilgi vermezdi. Konusu bu evde açılmazdı ama ben onu merak ediyordum ve neden annem ondan bu kadar nefret ediyordu?

"Abla sen gidicek misin?" Gelen kardeşime baktım. Galiba gideceğim için üzülen tek oydu.
Ama her şey onun içindi!

"Evet ozan" dedim.
Bana yaklaşmaktan korkuyordu çünkü ben ona hiç yaklaşmadım. Hep sert davranır, onunla az konuşurdum.

"Sana sarılabilir miyim?" Diye sordu.
Ozana belli etmezsemde ben kardeşimi seviyordum. Bu sorduğu soru içimde bir şeyler kırdı. Ben kardeşime niye bu kadar uzak duruyordum ki...
Kollarımı açtım ve ona sarıldım.
İlk defa yanaklarını öptüm, saçlarını karıştırdım.

"Geri geleceğim..."
Bana şaşkın bir şekilde bakıyordu. Ellerini kaldırdı ve yanaklarıma dokundu. Kardeşimle biraz oynadık, güldük. Benzer yönlerimizi keşfettik bu zamana kadar ondan uzak durduğum için pişmandım.
***

Kıyafetlerim dışında bir şey götürmem yasaktı. Ailemle vedalaştıktan sonra gelen arabaya bindim. Ormanlık bir alana geldik burası çok güzel bir yerdi. Ağaçların yaprakları yeşil ve büyüktü. Şoför kapımı açtı, "iyi günler efendim" deyip gitti.

Kapıdaki korumalar bana bakıyordu. Valizimi yavaş bir şekilde sürüp yanlarına gittim.
Tehlike geliyorum demez!

"Ben şey almira..." ismimi söyledikten sonra siyahlar içindeki bir koruma konuştu.
"Şu yeni kız mısın?" Sesi ne kadar da korkunçtu!
"E...evet"

Bunlar nasıl kişilerdi resmen gözleri kırmızı gibiydi...
Hiçbir şeye şaşırma! Burası normal bir okul değil.

Yüreğim ağzımda onu takip ettim.
Ve beni " BAŞKAN" yazan bir odaya getirdi. İçeri girdiğimizde oldukça genç olan bir bayanla karşılaştım.

"Ah almira! Hoşgeldin." Saçları sarımsı bir renkti. Ve uçlarını kahverengi yapmıştı. Oldukça tuhaftı!
oturmam için pahalı olduğunu düşündüğüm deri koltuğu işaret etti.

"Birazdan seni odana gönderceğim...ama ondan önce sana söylemem gereken bazı bilgiler var. Burası sıradan bir okul değil. Buraya gelen herkesin özel bir gücü var ve sen kaybetmiş bir grubun lideri olarak seçildin. İyilik grubunun kazanması için her şeyi yapmalısın ama asla pes etmemelisin. Pes ettiğin zaman kaybedersin! Ve senin grubunda sana itaat edecek bir sürü kişi var."
Anladım derecesinde başımı salladım.
"Bu arada adım mine" dedi.

"Tanıştığımıza memnun oldum."
Bu okula ilgili araştırma yapmıştım o yüzden dediği şeylere pek şaşırmadım.

"Ben iyilik grubun lideri miyim? Ama benim özel bir gücüm yok ki?"
Mine hanım gülümsedi ve arkasına yaslandı.

"tatlım, Senin özel bir gücün var... ve evet iyilik grubun liderisin."

Ama bu kadın ne saçmalıyordu benim özel bir gücüm yoktu ki?
Çekmecesinden bir sandık çıkardı ve açtı.

"Ersa mersa tersa... ersa mersa tersa" dedikten sonra sandık parladı.

"Almira keskin zihnindeki tüm nesneleri hareket etirebilir"

Bu sandığın konuşmasına değil ama sözlerine şaşırdım.

"Duydun mu tatlım! İstersen deniyelim"

Bu olanlardan annemin haberi var mıydı?
"Ben odama gidebilir miyim?"
Ayağa kalktım ve titreyen ellerimle valizimi aldım.
Mine hanım birine telefon etti.
"Necla odama gel!"

Kapı çaldı ve içeriye kıvırcık saçlı bir kız girdi.

"Buyrun efendim"
"Necla, almirayı odasına götür."

Necla valizimi ellimden aldı ve bana kapıyı açtı.

"Almira bir ihtiyacın olursa ben buradayım."
Mine hanıma ufak bir teşekkür ettim ve neclayı takip ettim. odama geldiğim zaman kapımın üstünde "İYİLİK GRUBUN LİDERİ" yazıyordu.
Adamlar bunu bile düşünmüştü!

"Efendim kendinize ait bir şifre oluşturun."

Ay birde bununla mı uğraşacaktım.
Kapıya şifre oluşturmak hiç kolay değildi. Sürekli yanlış giriyordum! En sonunda "Ozan0000" yaptım.
Her şeyim sadece kardeşimdi!
Annem yoktu.
Odama girdim ve eşyalarımı düzenleyeceken araya necla girdi.
"Efendim siz dinlenin ben halederim."

Hayır dememe rağmen o düzenledi ve gitmeden önce ellimi tutu.
"Ben bir köleyim... dediğiniz her şeyi yapmak zorundayım"
Burada köle mi vardı?
Bu okulda daha ne kadar değişik şeyler görecektim merak ediyorum...

Sevgili okuyucum!
Bu bölümü nasıl buldun?
Ve bu bölümde sevdiğin bir karakteri söyler misin?😍

Instagram hesabı yeni açılmıştır. Takip ederseniz çok mutlu olurum❤️
Ena bilir