30. Bölüm

7.6K 337 72
                                    

Yağmur çok şiddetli bir şekilde yağıyordu.

"Arkamdan ne çok konuştunuz!" Diye konuştu Enis.

Ne yani bu şeytan uyumamış mıydı?

"Sen uyanık mıydın? Ve utanmadan bizi mi dinledin?" Diye homurdandım.

Yatığı pozisyonu bozup, ayağa kalktı.

"Ayrılmalarına çok sevindim! Ama nasıl buluştular? Demir! Senin ağzına sıçıcam!" Öfkeli bir şekilde ona döndüm. Tek derdi bu muydu? Bu çocuk cidden duygusuzdu!

"Sen ne kadar da acımasız birisin! Pis şeytan! Aşk düşmanı! Onların sana ne zararı vardı." Diye yakasına yapıştım.

Cesaretime kurban olayım!

"Bu kadar aptal olman midemi bulandırıyor!" Diye sorduğunda derin bir nefes aldım.

Sakin olacaktım.

"Bak Enis, Bana hakaret etmeye hakkın yok! Ve Onların bir araya gelmemesi için hiç bir neden yok"

Yakasını bıraktım ve yağan yağmura üzgün bir şekilde baktım.

"Senin yüzünden acı çekmek zorunda değiler! "

Enisi dövüp parçalamak istiyordum.

"Ben ne istersen o olur" dediğinde ellerimi saçlarıma geçirdim.

Beni sinirlendirmekten başka bir işe yaramıyordu!

"Bencilsin!" Diye bağırdım.

Beton olan zemine oturdu ve ayaklarını uzatı. Çocuğa bak beni takmıyordu!

"Birde beni takmıyor çıldıracam!" Diye konuştuğumda bana öyle bir bakış attı ki hemen sustum.

Yağmurdan dolayı üşemeye başlamıştım.
Bu salak şimdi ateş falan da yapmazdı. Resmen bu aralar kötü günler geçiriyordum.

"Üşüyorsun..." Dedi.

"Çok soğuk olmaya başladı. Enis ya ateş yapar mısın?" Diye tatlı tatlı sordum.

"Hayır! Ne halin varsa gör" dedi kesin bir dile.

"O sude'nin gelmişine geçmişine... DONUYORUM! " diye söylendim.

enis bu dediklerime kahkaha atarak gülmüştü.

"Ateşi yakarım ama benimle öpüşürsen" dediğinde ona gözlerimi kocaman açarak baktım. Ciddi miydi?
Evet!

"Sen ne kadar fırsatçısın! Ne bekliyordum ki... Pislik!"

Sude... Sudeee artık ağlama ne olur? Burada donan ben oluyorum.

"Babanı ziyarete gidecek misin?" Diye konuştum.

Baban sesini bekliyor. Sandık Enise böyle demişti.
"Evet" dediğinde şaşırmıştım. Enisin acı çeken gözlerini görebiliyordum.

"Ona sormam gereken çok şey var. Annemle birlikte olduktan sonra neden hayatımızın boka döndüğünü sorucam! Babalık görevini neden yapmadığını! Çok şey yaşandı ve bunları bilmeli!" enis babasına karşı çok öfkeliydi.

Onu anlıyordum...

Ona yavaşça yaklaştım ve dudaklarımız buluştu. Öpüşümüz şefkatliydi... Birbirimizden yardım ister gibiydik.

Onu öpmek içimden gelmişti onunla öpüşmek güzeldi. Rahatlatıyordu.

"Bir şey itiraf edeyim mi? " Diye nefes nefese kalarak sordu.

"Evet"

Bana yaklaştı... Çok heyecanlıydı.
"Öpüşün o kadar da berbat değil!" Dedi ve beni tekrar öpmeye başladı.

Ellerimi saçlarına koydum.
Ben Enise dokunmak istiyordum.

Öpüşümüz derinleşti ve yere uzandık. Enis üstüme çıktı boynumu öpmeye başladı.

"Kokunu seviyorum..." Dedi ve tişörtümü bir çırpıda çıkardı.

Ellim ayağım birbirine dolanmıştı...
'Almira benim gibi olmuyacaksın!'

Annemin sesi kulaklarımı tırmalıyordu. Göğüslerimi avuçladı.

"Ah bebeğim! Bunlar benim!" Göğüslerimi yoğurunca inledim. Benimle birlikte o da inledi.

Giydiğim eteği çıkaracakken kendime geldim.

"Dur" dedim.
Enis bana şaşkın bir şekilde bakarken ben yerde duran tişörtümü alıp giydim.
Ona ne diyeceğimi de bilmiyordum.

"Her şey güzel giderken neden durma mı istedin?" Annem için...

"Devam etmemiz saçma olurdu..."

Ona baktığımda fazla sinirli görünmüyordu.

"Neden?" Diye sordu. Bunun bir çok nedeni vardı. Ama ben sana anlatamazdım.

"Doğan ve Sude gibi düşün" dedim.

Yere oturdum bacaklarımı kendime çektim.

" Bize harika bir gece yaşatın sonra bu geceyi kendi ellerinle yıktın!" Diye konuştuğunda sadece gülümsedim.

"seni öptüm çünkü donuyordum! Hadi şimdi ateşi yak!"

Ben seni öpmek istediğim için öptüm.

"Cidden sinirliksin! Keşke Bunun için öpmeseydin!"

"Bu kadar ileri gideceğimizi ben nereden bileyim" diye bağırdım. Ay şimdi bütün sinirimi bundan çıkaracaktım!

"Doğan ve sudeye de başlicam bir bitmedi aşkları!"

"Söylenme ateşimi yak!" Enis elleriyle ateşi top haline getirdi ve önüme koydu. Bende kendimi ısıtmaya başladım.

"Biri tarafından tutsak olmak çok zor... Her şeye senin adına o karar veriyor."

Yıllarca anneme tutsak yaşıyordum. Benim adıma hep o karar verirdi.

Birgün o kuralları yıkacağımı hayal ederdim. Babamı kahramanım ilan etmiştim. Olmayan bir şeye tutunmakta çok acınası bir durumdu.

En beğendiğiniz sahne?
Almira için düşünceleriniz?

ATEŞİN VARİSİWhere stories live. Discover now