ATEŞİN VARİSİ

22. Bölüm

Enis taşradan...

Öfke insana her şeyi yaptırırdı. bende kendime hakim olmayacaktım.
Bardaki gülüşmeleri unutmam mümkün değildi. Sude tam karşımdaydı.

"bunların sorumlusu sensin!" etrafa bir sürü küfür savurdum.
Demir beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Sudenin saçını çektim.

"Ben sana ne dedim? O çocukla görüşmeyeceksin!" ellimi çektim ve bir ateş yaptım direk yüzüne fırlatım.
"seni uyarmıştım!" sude acı içinde kıvrandı. demir ona üzgün bir şekilde baktı ama bu benim umrumda bile değildi.
Yüzünün yarısı yanmıştı.
"yy-üzüm..." dedi ve ağlamaya başladı.
Yağmur şiddetli bir şekilde yağmaya başladı. Açık olan pencereden hava şiddetli bir şekilde esiyordu ve odada bulunan bir kaç eşya havaya uçmuştu. Merhamet yoktu ben acımayacaktım!

"demir şu kaltağı kötüler katına kilitle! O doğan piçi oraya giremez!" demir olumlu anlamda kafasını salladı bende cüceler katına gittim.
O bardaki olayın hesabını almira keskin ağır ödeyecekti!

Cücelerin katına geldiğimde savaşı başlatmış olucaktım. Cüceleri çok severdim çünkü masum değillerdi ve yamyam gibi çiğ et yerlerdi.
Eminim almiranın çiğ eti onlara çok lezzetli gelecektir!

Haydar cücenin odasını çaldım. Gir sesini duyunca hemen girdim. Beni görünce küçük boyuyla ayağa kalktı.
"Oo enis taşra sen gelir miydin? Buraya"
"gördüğün üzere buradayım" diye kızgınca konuştum.
Bana tekli koltuğu işaret etti.

"herkes bardaki kadın halini konuşuyor..." beni doldurmasına gerek yoktu çünkü ben zaten dolmuştum!

"O kızın teni bembeyaz tadı anlatılamayacak kadar güzel..." onun etini çiğ çiğ yesinler istiyordum.

" sen yeter ki iste... Biz zevkle onu çiğ çiğ yeriz" cüceler biraz aptaldı. Ona tane tane almirayı tarif ettim.

"Göğüsleri büyük, gözleri bal renginde sakın unutma!"
Kendini göstererek konuştu.

"Ben, ben mi unutacağım?" Beni güldürmesin! Haydar cücesi bilmiyor muydu ne kadar aptal olduğunu?

"İsim vermek vardı ya... şu kurallara sıçayım." Dedikten sonra cüceler katını terk ettim. Ama haydar cüce demişti...
Tarif ettiğin kişi lezzetli görünüyor ve sen bize emir verme yetkisine sahpisin o kızı ölü bil demişti.

Herkesten uzak kendime ait bir yere gelmiştim. Ormana!

Almiranın saçı orman gibi kokuyordu. Ona çok yazık olacaktı! Ama o Kendi kaşındı.

Onu öldürtecektim!

Bu düşünce bir yerlerimi sıkıştırıyordu. Hayır ona vicdan yapmıyacaktım!

Derin bir nefes aldım... kendime gelmem gerekiyordu. Bir tane Yumruk ağaca attım ve tam geri dönecekken ismaili gördüm. Yüzü endişeli görünüyordu.

"Enis" dedi ve durdu. Kötü bir şey olmuştu? O cüce hiç durur mu hemen işini yapmıştır.

"Okulun deposunda bir kız cinayeti bulunmuş"
Almira ölmüştü!
Peki neden bu düşünce canımı acıtıyordu?

"Profesörler cücelerden şüpheleniyor ve katil kızı çok kötü parçalamış"
Cüceler çok tehlikeliydi. Tanrı düşmanın başına vermesin.

"Bu emri sen mi verdin?"
İsmail emin olmak istiyordu bu kadar delice bir şey yapıp yapmadığımı merak ediyordu.

"Evet" ismail elerini kafasına geçirdi.

"Sen delirdin mi? O kızı ne hale getirmişler biliyor musun? Dehşet kötü!" Biz zaten kötü değil miydik? Bu neyin kafasını yaşıyordu.

"İsmail" diye tısladım.
"Bardaki halimi unutun mu? Bu yanlarında kalamazdı"

İsmail iki yakamı tutu. Ona sadece sinirli bir şekilde bakmamla hemen elini çekti. Temizlemiş gibi yaptı.
Ben buna yanlış şeyler öğretmişim!

"Cüceler açgözlü hemde fazlasıyla! Ya devam ederlerse...işte o zaman ne bok yiyeceksin?"

Ben bunu hiç düşünmemiştim öfke gözümü kör etmişti.

Emri durdurmam gerekiyordu?
Yoksa felaket çıkacaktı.

Hemen barbarosun yanına geldim.
Örnek aldığım adam!

"Bende tam seni çağırıyordum!"
Sesi çok sinirli geliyordu.

"Cücelere emir vermek, hemde bana hiç sormadan! Bu ne cürret!"
Gelişi güzel koltuğa geçtim oturdum.
Burası bir zaman sonra benim odam olacaktı!

"Bardaki olay beni çok öfkelendirdi.
Bende acı vermek istedim" diye konuştum. Barbaros bana manayla baktı.

"Seni oğlum gibi severim ve anlıyorum. Ama cücelerle başın belada! Çiğ et yemek istiyorlar... biz onları durdurmayı başardık. Yerlerinde güzel güzel oturuyorlardı ta ki sen emir verene kadar"

Peki şimdi ben ne yapacaktım?

Bu bölüm çok heycan verici oldu... cüceleri sevdiniz mi?

Bu enis ne yapıyor ya😁