29. BÖLÜM

7.7K 332 28
                                    

Doğan'dan...

Sude'nin yanmış yüzüne bakıyordum.
Enis! Enis seni öldürecem.

"Elif onun yüzünü düzeltebilir misin?" Diye sordum tedirgince. Elif, sude'nin yanmış yüzünü inceliyordu.

" Çok kötü yanmış... Ama haledebilirim" Sude hiç konuşmuyordu.

Ben kıyamazdım ki... Sana sevdiğim.

"Biraz acele etseniz. Enisin haberi yok bilse beni öldürür!" Diyen demire minet dolu bir bakış attım.

"Sağol demir" dedim o ise bir baş hareketiyle cevap vermişti. Elif, sude'nin yarasını iyileştirmişti.

"Sudecim şimdi gayet yaran iyi gözüküyor... Çok geçmiş olsun" elif ellerine baktı. Ve kendi kendine gülümsedi.

"Ellerim iyi ki varsınız" dediğinde demirle ben biraz gülümsemiştik. Elif ve demir bizi biraz yalnız bırakmışlardı. Sude'nin omzuna dokundum.

"İyi misin?" Dediğimde gözyaşlarını sildi ve koyu kahverenginde ki gözleriyle gözlerimin içine baktı.

"Doğan ben çok yoruldum... Artık dayanamıyorum. Bitsin bu ilişki" dediğinde ona inanmayarak baktım.

"Sude sen ne diyorsun!"

"Savaşmaktan yoruldum... Görmüyor musun? Bizim aşkımız acı veriyor! OLMUYOR İŞTE! O ormanda günlerce tek başıma kaldım. O çukurda yatım, enisin sözlerine hakaretlerine ben katlandım! Ben acı çekerken sen neredeydin? Söylesene yüzüm yanarken yanımda bile değildin! " Yere çöktü hıçkırıklar içinde ağlamaya başladı. Ben onun acı çekmesine dayanamazdım ki...

"Seni çok aradım... Zamanı durdurdum ama hiçbir yerde bulamadım" sesim yorgundu... Sudeyle ayrılma düşüncesi beni bitirmişti. Ama o acı çekiyorsa bu ilişki bitmeliydi.

"Tamam sudem bitsin... Seni daha fazla üzmeye hakkım yok" biraz daha durdum.

Çünkü biz ayrılıyorduk.
Belkide seni son kez görüşümdü.

"Kendine iyi bak" dedim ve orayı terk ettim.

Beni hiç bırakma doğan...
Bunu diyen sudeydi ama o beni bırakmıştı.

Koridorda hızlı bir şekilde yürürken selinle çarpıştık.

"Önüne baksana!" Diye bağırdı.

"Pardon" dedim kısaca yoluma devam edecekken kolumdan tutu.

"Sen iyi misin?" Diye sordu.

Gözümden gelen yaşı sildim.
"İyiyim" dedim. Sesim çok kırılgan çıkmıştı.
Selinin bakışları endişeli bir şekilde bakmaya başlamıştı.
"Doğan sen iyi değilsin... Sorun ne! İstersen konuşabiliriz"

Benim yalnız kalmaya ihtiyacım vardı ve kibarca reddettim.
Şiddetli bir şekilde yağmur yağmaya başladı.

O da üzülüyordu ama artık geri dönüşü yoktu.

Kalp alışır acı çekmeye...

Nefes almakta zorlandım. Ben ilişkime sahip çıkamadım. Biraz düşününce kafayı yemek üzere olduğumu farkettim ve Almira'nın yanına gittim. O beni dinlerdi! Zindana gittim. Enis uyumuştu ve almirada yere çökmüştü.

"Almira" dedim. Beni görünce şaşırdı sonra ayağa kalktı.
"Doğan sen iyi misin?" Diye hemen sordu. Ağlamaktan gözlerim kızarmıştı.

Her şeyin bitmesine neden olan insanı bile dövemiyordum.

"Biz sudeyle ayrıldık" dedim. Bana üzgün bir şekilde baktı ve devam ettim.

"Hep acı taraf çeken Sude olmuş... Ama bilmiyor ki onun saçının teline zarar gelse benim içimin yandığını bilmiyor... Ben onun için seni Enise götürdüm. Onu bulamadığım günler hiç uyumadım. Ama bunlar bizim ilişkimize yetmiyormuş. İlişkimiz hemen bitecek kadar zayıfmış!" Ellerimi tuttu.

"Belkide biraz zamana ihtiyacınız vardır" diye konuştu.

"Enis onun yüzünü yakmış... Ben o acı çekerken yanında değildim." Dedim çaresizce.

"Sen ne yapabilirdin ki... Enis şeytanını kim durdurabilir! Bak kendini bırakma. Eğer sende kendini bırakırsan ilişkinizi kim kurtarıcak? Dediğim gibi biraz zamana ihtiyacınız var. Ve Sude galiba kendini yalnız hissetmiş. Onuda anlamak lazım." Düşündüm belkide Almira haklıydı.

Bir süre durdum... Bana pencereyi gösterdi.

"Bu yağan yağmura bir baksana! Bence o da üzülüyor. onu anlamakta lazım. Ben hâlâ o çukurdaki halini unutamıyorum."

"Enis pi..." Dediğim zaman hemen sözümü kesti.

"Bak doğan Enise bir daha piç demeni istemiyorum. Ne yaparsa yapsın. Kimse o lafı haketmez. Tamam mı canım? Şimdi gidiyorsun kendini toparlıyorsun. Liderin gelene kadar." Ona ufak bir şekilde gülümsedim ne kadar böyle düşünceli iyi biriydi.

"Almira teşekkür ederim... Seninle konuşmak bana çok iyi geldi" dedim ve yatak katına geldim.
Bizim sudeyle zamana ihtiyacımız vardı... Yağan yağmur birgün güneş açıcaktı!

Evet yeni bölüm nasıldı?

Doğan ve Sude aşkında kim suçlu? Sizce Sude haklı mı?

Ah Enis ah! Bir karışma bunlara ya...

ATEŞİN VARİSİWhere stories live. Discover now