ik rende naar beneden en keek in het wiegje en inderdaad, brooklynn lag er niet meer in. 'en nu? waar kan ze zijn?' vroeg ik in paniek. 'ik weet het ook niet godverdomme' zei justin. ik ging in de zetel zitten en begon te huilen, wie kan nu zoiets afgrijselijks doen? 'ik bel de politie' zei justin en hij nam zijn gsm en belde. ondertussen ging ik naar boven terug naar melody en ik haalde haar uit bad en deed haar pyama aan. 'mama niet huilen' zei melody en ze gaf me een knuffel. 'mama is verdrietig' zei ik en begon nog meer te huilen.
ik nam melody mee naar beneden en zette haar in de zetel. 'de politie zal hier binnen 5 minuten zijn' zei justin en ik gaf hem een knuffel. 'ik wil haar niet kwijt' zei justin. 'ik ook niet schatje' zei ik en ik maakte snel nog iets te eten klaar voor melody met wat er in de koelkast lag.
*ding dong* de deurbel ging en justin deed open. ze kwamen voor een verklaring af te leggen. 'hallo mevrouw, we willen u een paar vraagjes stellen' zei de agent. 'vraag maar' zei ik. 'hoe lang is ze ongeveer al weg. 'nog geen uurtje' zei ik. 'wat had ze aan?' vroeg de agent. 'een roos kruippakje' zei ik.
ze bleven maar vragen stellen maar ik had nu ook eens een vraag. 'wanneer gaan jullie godverdomme opzoek naar haar, met hier vragen te stellen zal je ze zo niet vinden hoor!' zei ik kwaad en ik ergerde mij echt. 'schatje rustig, ze doen ook alleen maar hun job' zei justin. 'hun job is mensen zoeken en hier geen onnozele vragen stellen' zei ik en justin nam mij vast. 'sorry mevrouw, maar dit zijn de vragen die wij moeten stellen voor we een opsporingsbericht kunnen maken' zei de agent. 'doe dan maar verder' zei ik en ik gaf telkens een antwoord wanneer ze iets vroegen maar toen kwam er een vraag waar ik liever niet op zou willen antwoorden.
'heb je soms vijanden die dit zouden kunnen doen?' vroeg de agent en ik keek hem met grote ogen aan. ik wist waarschijnlijk wie dat brooklynn had meegenomen. moest ik nu ja of nee antwoorden? als mama en tina het te weten komen dat ik alles heb verteld tegen de politie vermoorden ze brooklynn. 'moet je ons iets vertellen?' vroeg de agent omdat ik zo lang aarzelde met antwoorden. 'nee' zei ik. 'schatje ben je zeker?' vroeg justin en ik keek weg, ik kan niet zo goed liegen.
'mevrouw, als er iets is wat je ons wilt zeggen moet je dat doen. wij zijn hier om jullie te helpen' zei de agent. 'schat, aub vertel het, je wilt toch ook brooklynn terug?' vroeg justin.'ja, maar niet dood!' zei ik en ik kreeg de tranen in mijn ogen. 'wat? dood?' vroeg justin. 'ik kan niets zeggen' zei ik en ik hield mijn lippen stevig op elkaar.
'dus je weet waar ze is?' vroeg de agent maar ik bleef naar de grond kijken. 'aub schat zeg het' zei justin. 'ik kan het niet zeggen, begrijp dat dan toch' zei ik. 'dus je wilt brooklynn niet terug?' vroeg justin. 'ik wil haar wel terug maar ik ga het zelf regelen' zei ik en ik liep naar boven met melody.
terwijl ik melody in haar bedje legde hoorde ik de voordeur open gaan en terug dicht. justin had waarschijnlijk de agent buiten gelaten. daarna hoorde ik justin ook naar boven wandelen. 'schat, wat verberg jij voor mij?' vroeg justin. 'kom mee naar de slaapkamer' zei ik en ik ging op bed zitten. 'schat, ik zou het wel willen zeggen, maar dat gaat niet' zei ik. 'dat gaat niet bestaat niet' zei justin en hij keek mij boos aan. 'ik kan het niet zeggen!' zei ik kwaad. 'aub zeg, dat had ik dus nooit van jou verwacht hé, als je maar zo tegen mij kan doen kan je beter ergens anders gaan slapen' zei justin en ik verschoot van zijn reactie. 'ben je serieus?' vroeg ik.......
------------------------------------------------------------------------------------
1000x sorry dat het zo lang duurde, ik zit in mijn stage periode en al die huistaken worden er ook niet beter op :(
