net op dat moment hoorde ik de deurbel gaan. ik liep naar de voordeur en deed hem open, het was tina. 'waar ben je heel de nacht gebleven?' vroeg ik. 'dat gaat jou niets aan' zei tina alsof ze een erge ochtend humeur had. 'dat gaat mij wel iets aan, en wat heb je met mijn 175 euro gedaan?' vroeg ik. 'nog eens, dat gaat jou niets aan' zei tina en ze liep naar boven en ik liep achter haar aan. ze leeft hier onder ons dak dus moet ze wel zeggen waar ze naartoe is gegaan. 'tina blijf hier' zei ik maar ze sloeg haar slaapkamer deur voor mijn neus dicht. ik deed hem open en wou haar eens stevig aanpakken. 'je gaat nu eens goed naar mij luister...' zei ik maar ze onderbrak me. 'haha, laat me niet lachen, ik ben geen klein kind meer' zei tina. 'dat zou je toch niet zeggen want je gedraagd je ernaar' zei ik. 'aub zeg, stop met mij te controleren en bemoei je met je eigen zaken' zei tina. 'oke, als het zo zit pak dan maar je boeltje en vertrek' zei ik. 'haha nee, ik blijf hier' zei tina.
justin hoorde dat we ruzie aan het maken waren en hij kwam naar boven. 'tina, nu moet je eens goed naar me luisteren ofwel zeg je waar je vanacht bent geweest en met al dat geld hebt gedaan of je trapt het af' zei justin kwaad. 'dan trap ik het wel af' zei tina en ze nam haar spullen en liep naar beneden. 'je zult nog horen van mij!' zei tina kwaad en ze smeet de deur achter haar dicht. 'wat is er met haar gebeurd?' vroeg ik. 'ik vraag het mij ook af, het is niet meer de tina van vroeger' zei justin en we gingen alle 2 naar beneden want brooklynn was wakker geworden van de ruzie.
later die dag ging de deurbel weer *ding dong* justin ging deze keer gaan open doen en het was pattie en melody. melody kwam recht in mijn armen gelopen en ik nam haar op, we gingen vanmiddag met haar nog eens gaan kijken naar cameron maar eerst liet ik haar kennis maken met brooklynn. ik gaf brooklynn aan melody en ze zagen er schattig uit, ze ging de perfecte grote zus worden.
daarna legde ik brooklynn in haar maxi-cosi en reden we naar het ziekenhuis, ik, justin, patty, melody en brooklynn. we gingen naar de baby afdeling en zochten daar achter een dokter om over cameron te praten. twee minutjes later vonden we een dokter en gingen we naar zijn kantoor.
'goeiemiddag' zei de dokter en hij gaf ons allemaal een hand en we gingen zitten. 'en hoe gaat het met jou en brooklynn?' vroeg de dokter. 'goed heel goed, ze eet goed en slaapt redelijk' zei ik. 'dat is normaal in het begin, ze zal nog veel wakker worden 's nachts' zei de dokter. 'ja, jammer genoeg wel. maar ik heb het ervoor over' zei ik. 'wanneer mag cameron naar huis komen?' vroeg justin. 'ik denk tegen eind volgende week als alles goed gaat' zei de dokter en dat was heel goed nieuws. achter het gesprek met de dokter gingen we gaan kijken naar cameron, hij was zo klein. jammer genoeg mochten we hem niet vastnemen. we bleven ongeveer een halfuurtje bij cameron en daarna gingen we weer naar huis.
toen we naar huis reden stopte we eerst snel nog achter pampers en daarna reden we naar huis. toen we thuis kwamen stond de voordeur wagen wijd open. 'ben je de deur vergeten dicht te doen?' vroeg justin. 'nee, ik heb hem hard dicht geslaan' zei ik. 'misschien heeft er iemand ingebroken' zei pattie en we stapte uit de auto. justin ging kijken en hij ging naar binnen, ik was bijna in mijn broek aan het schijten van de schrik. wie weet waren die inbrekers nog binnen en gingen ze justin iets aandoen. en mijn schrik werd waarheid, ik hoorde een harde bonk en ik liep naar binnen maar pattie hield me tegen. 'justin ben je daar nog' riep ik maar er antwoorde niemand terug.....
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
meer? like en comment <3
