hij luisterde naar mijn buik en het was even doodstil, ik werd er zenuwachtig van. 'en dokter?' vroeg ik en ik zag zijn blik veranderen. 'nee dokter zeg dat het geen waar is' zei ik en ik kreeg echt een slecht gevoel, ik kon nog amper ademen, er zat iets vast in mijn keel precies. 'ik heb goed nieuws' zei de dokter. 'wat?' vroeg ik opgelucht. 'de baby's leven nog ik hoor 2 hartjes kloppen' zei de dokter en ik kon hem wel knuffelen van vrolijkheid. het was die man dus niet gelukt om mijn baby's te vermoorden. 'maar er is wel 1 probleempje, het kan zijn dat de baby's een beperking kunnen hebben maar ook niet. dat kunnen we alleen maar zien in mijn kantoor' zei de dokter. 'dan gaan we nu naar jou kantoor' zei ik maar maarten zei iets anders. 'je mag nu niet weg en je begrijpt waarom' zei maarten. 'ja maar het gaat wel om de gezondheid van mij baby's hé' zei ik en ik keek echt met lieve puppy oogjes naar hem. 'nee sorry we kunnen je nu niet laten gaan' zei maarten en we namen afscheid van de dokter. 'bedankt dokter' zei ik. 'dat is graag gedaan, als je kan spring je dan maar even binnen' zei de dokter, 'oke geen probleem' zei ik en maarten liet de dokter buiten.
ik, maarten en steven zaten nu in de zetel naar tv te kijken, het was doodstil. 'mag ik even bellen naar justin?' vroeg ik. 'ja even, voor 2 minutjes' zei steven en hij gaf mij zijn gsm. ik typte het nummer in en probeerde te bellen. *tuuut tuuut tuuut tuuut* hij nam niet op... ik duwde af en gaf de gsm terug. 'hou hem maar even bij, misschien belt hij nog terug' zei steven. 'dankje' zei ik en er kwam weer een onaangename stilte...
'mag ik jullie iets vragen?' vroeg ik. 'het is te zien wat' zei steven. 'waarom helpen jullie mij?' vroeg ik. 'omdat martijn gestoord is en hij in een psychiater moet zitten' zei steven. 'waarom doen ze dat dan niet?' vroeg ik. 'weet ik ook niet' zei maarten. 'maar je hebt mijn vraag nog niet beantwoord waarom dat jullie mij helpen?' vroeg ik. 'we helpen je omdat je niet zoals al die andere meisjes mag eindigen' zei steven. 'hoe bedoel je?' vroeg ik. 'ik weet niet of ik het ga vertellen' zei steven. 'aub vertel het me' zei ik en ik smeekte zodat ze het me zouden vertellen. 'oke, maarten vertel jij het maar' zei steven. 'er waren voor jou nog 3 andere meisjes geweest in die kelder en ze waren ook alle 3 zwanger. hij heeft ze ook eerst ontvoerd en dan lief tegen gedaan maar dan begon de hel voor die meisjes. hun baby's werden vermoord door het vergif en toen ze bevielen waren de baby's dood. nadien heeft hij ze alle 3 gemarteld en hij verkrachte ze 3 keer per dag en ze moesten ook smerige dingen voor hem doen. het was echt een hel voor die meisjes, daarom redde we jou omdat wij niet willen dat jou hetzelfde overkomt' zei maarten. 'omg, waar zijn die meisjes nu?' vroeg ik. 'dat weten wij ook niet, het enige dat we weten is dat ze dood zijn' zei maarten en ik begon er bij te huilen. het kon mijn net hetzelfde overkomen zijn, ik had er geen woorden voor....
---------------------------------------------------------------------------------------------------
meer? like en comment <3
