ik begon te huilen en te huilen, ik kon er niet mee stoppen.'huil niet zo, het doet maar even pijn. binnen een uurtje is het afgelopen' zei de man en hij stond er zelfs mee te lachen. 'ik ben eventjes weg' zei de man en hij verliet de ruimte terug.
10 minutjes later hoorde ik een deur dichtslaan, waarschijnlijk de voordeur en de pijn in mijn buik was al vermindert. nu zag ik mijn kans om te ontsnappen. ik wandelde naar de deur en trok er aan, maar hij was niet open. 'godverdomme' zei ik en ik gaf een stamp tegen de deur. hoe ging ik die deur nou open krijgen? ik keek rond mij maar ik zag niets waarmee ik de deur zou kunnen opendoen of openbreken.
ik moest hier op één of andere manier uitgraken, hoe dat maakte mij niet uit, maar het moest.
ik had honger en ik had koud, ik ging het hier geen dag niet meer uithouden. ik mocht de moed niet opgeven. ik duwde een paar keer op de deur om te kijken of ik hem open kon breken. de deur was in hout dus het moest toch lukken hé. ik gaf de deur een paar harde bonken en hij begon al los te komen. ik voelde dat dit ging lukken.
ik duwde en duwde en eindelijk, hij was open. ik rende de trap op en zocht de voordeur. ik rende door een paar kamers en eindelijk had ik de voordeur gevonden. ik deed hem open maar... de man stond voor mijn neus. 'wat ben je van plan?' vroeg de man. 'gewoon even een frisse neus halen' zei ik. 'jaja hop terug naar binnen' zei de man en hij gaf mij een duw terug naar binnen. mijn ontsnappingsplan was mislukt. de man ging met mij terug naar beneden naar de kelder en hij maakte mij daar vast met handboeien. 'awww maak me terug los' zei ik. 'nee, anders loop je weg' zei de man en hij verliet de ruimte terug. 'aaaaah laat me los' riep ik maar niemand gaf een reactie terug. ik wou hier weg....
later die avond kwam er terug iemand de trap afgelopen, het was de man. 'hier je eten' zei de man en hij gaf een bord met boterhammen en choco aan mij. 'ik moet ze niet hebben!' zei ik. 'waarom niet?' vroeg de man. 'omdat ik niet weer vergiftigd wil worden' zei ik en ik duwde het bord weg. 'er zit niets in hoor, geloof me maar. ik wil je wel nog levend hebben hé. je moet maar zelf weten dat je het wil opeten of niet' zei de man en hij zette het bord naast me neer en verliet daarna de ruimte terug.
ik had echt reuze honger maar ik vertrouwde die man voor geen meter meer. het was sterker dan mezelf en ik nam er toch een hap van. het was lekker. ik at alles op en ging daarna slapen...
de volgende morgend
ik werd wakker en moest naar het toilet. ik kon niet naar het toilet omdat ik vasthangde met de handboeien. 'heeelp ik moet naar het toilet!' riep ik en de man kwam van de trap afgelopen. 'wat is er?' vroeg de man. 'ik moet naar het toilet' zei ik en de man gaf de emmer aan mij. ik deed rustig mijn ding en de man deed daarna mijn handboeien los. 'wat ga je doen?' vroeg ik. 'wij gaan eens een wandelingetje maken' zei de man en hij nam mij mee naar de woonkamer. hij liet mij zitten in de zetel en hij kwam dicht naast mij zitten. 'als je één kik geeft krijg je geen eten vanavond' zei de man en hij stak zijn hand onder mijn t-shirt en greep naar mijn borsten. ik wou het uittieren maar ik mocht niet. hij deed mijn bh los en........
---------------------------------------------------
meer? comment en vote! ♥
