Everyone's BOYFRIEND (Completed)

۷

حتی با وجود صدای گیتارش، صدای داد و بیداد دی او رو می شنید و چانیول تقریبا مطمئن بود بازم تقصیر بکهیونه.

بکهیون دوتا ویژگی منحصر بفرد داشت که در کنار صورت ورم‌‌کرده و زشتش، حس نفرت چانیول رو چند برابر می‌کرد.

یک: اون یه منحرف واقعی بود و دستمالی کردن اعضا توی کنسرتها، فقط یه چشمه از هنرش بود.

اوج کارش وقتی بود که یکی حموم می رفت و بکهیون به بهانه ی ایجاد صمیمیت اصرار داشت بره و بدن لخت اون طرف رو دید بزنه.

(و براش مهم نبود که بعد چهارسال، اگر صمیمیتی ایجاد نشده قرار نیست هیچ وقت ایجاد بشه.)

دو: اون یه منحرف واقعیه..!

خوشبختانه چانیول از این داستان مستثنی بود‌.

یه بار اون‌ اولها، خیلی اولها... در حدی اول که کوچکترین‌ شناختی از هم نداشتن‌‌ و حتی نمی دونستن قراره توی یه گروه باشن... همدیگه رو توی یه حموم عمومی دیدن (و چانیول کاملا متوجه بود‌ که اون پسر ریز نقش، چشمای تیزی داره.)

ماجرای حمام عمومی‌ چیزی بود که بعدا هیچ کدوم به روی خودشون نیاوردن و هیچ وقت هم قرار نیست بگن.

مثلا قرار نیست یه روز وسط دعوا چانیول به روی بکهیون بیاره که هی تو همونی که چهار سال پیش منو تو حموم عمومی دید می زد..
چون قطعا بکهیون انکار می کنه و هیچ راهی هم برای اثبات نیست و چانیول عکس یا مدرکی واسه گفته هاش نداره!

و مسلما بکهیون هم قرار نیست بگه هی پخمه! من همونی ام که یواشکی ممه هاتو دید می زدم و تو نفهمیدی!

صدای فریاد دی او بلند تر شد و فحش هاش کاملا قابل درک شده بودن و این نشون می داد اون پسر به خواسته اش رسیده!

گیتارش رو روی تختش گذاشت و تصمیم گرفت دخالت کنه.

بکهیون درسته تربیت صحیحی نداشته ولی باید حرمت ها رو بشناسه! و وقتشه یکی حالی اش کنه که اینجا سئوله، نه اون داهاتی که ازش اومده.

و واقعا اگر صدای دی او قطع نشده بود تصمیم داشت بره یه دعوای درست و حسابی راه بندازه.

وااااقعا!