Everyone's BOYFRIEND (Completed)

۱۲

کیونگسو قطعا قبول نمی‌کرد. هیچ راهی نبود تا بشه اون پسر بداخلاق رو راضی کرد که یبار دیگه‌ وقت عزیزشو هدر بده و دعوت چانیول واسه شام رو قبول کنه.

دوباره جملات توی ذهنش رو مرور کرد‌.
قطعا ترس نداشت ولی بخاطر آبروریزی اون روز بکهیون از دی او خجالت می کشید.

نفسش رو حبس‌کرد و چند ثانیه نگه داشت.(فوقش دی او تو دهنش می زد و تمام...)
و بازدمش رو با شدت فرستاد بیرون...(این بی عرضه بودنو باید تمومش می کرد.)

قبل خارج شدن از اتاق، گوشه ی ملحفه ی تخت روبروییش رو مرتب کرد و بخاطر این وسواس فکری لعنتی که بعضی وقتها گرفتارش می شد بخودش فحش داد.

نگاهی به فضای ساکت خوابگاه انداخت.
کای و بکهیون برای ضبط یه ریلیتی شو بیرون بودند و چن مث همیشه یه جایی گم و گور بود.

مینسوک از دیشب اعلام عمومی کرده بود که فردا با دکترش که فوق تخصص زیبایی از آمریکاس قرار داره و بهتره بقیه باهاش کاری نداشته باشن بخصوص چن.

(و چن هم از این ایده‌که یه روز تمام از شر مینسوکی که آویزونشه راحت باشه، استقبال شایانی کرد.)

کیونگسو و سهون توی آشپزخونه مشغول خوردن صبحونه بودن و همزمان چیزی رو توی گوشی نگاه می‌کردن.

چشمای سهون با دیدن چانیول خندید.
"هیونگ پوستراتون عالی شدن!"

چانیول متوجه عکسهای دونفره اش با بکهیون شد و شونه هاش رو بالا انداخت و روبروی کیونگسو ایستاد.

کیونگسو با چشمای منتظر و گره ی بدخلقی که بین ابروهاش افتاده بود بهش نگاه کرد.

چانیول یک نفس‌ گفت:
"هی! می دونم بخاطر اون روز و رفتار ناشایست بکهیون از دستم ناراحتی و حق هم داری... منم مث خودت نمی دونم شیپ بودن ما چه ربطی به دخالت اون توی عکس برداریا داره و خودتم می دونی که‌ منم این وسط قربانی ام، اما می تونی امشب شام با من بیای بیرون؟"

نمی دونست چرا‌ توقع نداشت‌ کیونگسو خیلی راحت بپذیره.
بیشتر‌‌‌ منتظر بود بهش فحش بده‌ و با یه لگد بین پاهاش‌ عروسش‌ کنه!

ولی دی‌او فقط‌ بهش لبخند زد.
(از‌همون‌ لبخندای قلبی که‌ دخترا عاشقش)
"فک‌ کنم بتونم."

و همون لحظه گوشی هر دو شون صدا داد. پیام گروهی بود و چانیول قبل باز کردنش دعا کرد بازم یه برنامه ی غیر منتظره از منیجرشون نباشه.

"چانیول‌ و دی او دارن می رن سر قرار "

سهون لیاقت این رو نداشت‌ که به مرگ طبیعی بمیره. بالاخره یه روزی خفه اش می‌کرد!