Müezzin | Texting

3.9

Selamün aleykümmmmm

Yasir diyor ki, okurlar neden bu kadar minnoş?

***

"Musab, abartılacak bir şey yok diyorum, sakin olur musun biraz?"

Mihra'nın beni sakinleştirmek için elimden tutup yanına oturtmasıyla elimle yanağını tuttum.

"Güzelim, farkında mısın bilmiyorum ama sen yaklaşık yarım saat önce bayıldın? Nasıl sakin olayım." dedim endişeyle solgun yüzünü izlerken. Sabah kahvaltısını yaptıktan sonra aniden kollarımın arasında bayılmıştı. Birkaç gündür de solgundu ve kan tahlili yaptırmıştık yarım saat önce.

"Bir şeyim yok, boşuna endişeleniyorsun."

Kendime çekip alnından öptüm ve kolumun altına aldım onu. Ödüm kopuyordu bir şey olacak diye. 4 aydır evliydik ve öyle mutlu bir evliliğim vardı ki, nazar değecek diye korkuyordum.

Doktor adını seslenince birlikte kalktık hastane taburesinden. Elini tuttuğumda kapıyı açtı, içeri girdik.

Doktor masasının ardında oturan gözlüklü kadın doktor, bizi gördüğünde elindeki kağıdı masaya bıraktı ve gülümsedi. Eliyle koltukları işaret ederek, "Buyurun lütfen," dedi ve oturmamızı bekledi.

Oturduğumuzda ben direk, "Nesi varmış doktor hanım?" diye sordum telaşla.

"Telaş yapmayın, öncelikle birkaç sorum olacak Mihra Hanıma."

Kafamızı salladığımızda konuşmaya kaldığı yerden devam etti.

"Buraya gelmeden önce herhangi bir şikayetiniz var mıydı?"

Mihra kafasını sallayıp, "Başım çok ağrıyordu, daha sonra mide bulantısı var baya bir süredir." dedi. Haberim yoktu, olsaydı hemen hastaneye getirirdim. Gözlerini bana çevirdiğinde, 'sonra konuşacağız' bakışı attım ona.

Bakışlarını benden kaçırıp doktor Birsen Hanıma odaklandı tekrar.

Birsen Hanım yüzünde samimi bir tebessümle baktı bize ve kağıdı bir kez daha inceledi.

"Tebrik ederim, üç haftalık hamilesiniz."

"Üç haftalık hamile miyim!?"

Bu ses Mihra'dan çıkması gereken bir sesti, ama hayır. Bunu şok ile söyleyen bendim.

***
Hâlâ idrak edemediğim bir süreç içerisinseydim. Eve girdiğimizde Mihra'da benim gibi şaşkındı.

Oturma odasına geçince ayakta dikildik bir süre, daha sonra o, ellerini karnına koyduğunda gözleri doldu.

"Ben şimdi..."

"Sen şimdi hamile misin?" dedim sesimdeki şaşkınlıkla sözünü keserek. Yeni yeni kavrıyordum bazı şeyleri ve aniden ona doğru koştum.

"Mihra sen hamilesin!"

Onu kucağıma alıp döndürdüğümde, "Musab dur kusacağım!" diye bağırdı ve bıraktım hemen onu. İçimde öyle bir his vardı ki...

Baba mı oluyordum?

Ellerimde yüzünü tuttum. "Mihra, güzel gözlüm, şimdi bizim bir bebeğimiz mi olacak?"

Gözleri dolu dolu kafasını salladı ve boynuma sarıldı. Ellerim sırtında konumlanırken sımsıkı sarıldım.

Müezzinin güzel bir ailesi olmuştu...

***
"Ben dayı olmak için çok gencim!" diye bağırdı Fatih dehşetle.

Mihra gözlerini devirirken eliyle bacağını çimdikledi kardeşinin. "Döverim seni Fatih, bağırma çocuğumu korkutacaksın."