Uni.....
Krisတို့ ကုန်တိုက်မှပြန်ရောက်ပြီးထဲက သူ့အခန်းထဲဝင်သွားသော ကလေးငယ်က အတော်ကို ငြိမ်သက်လွန်းနေသည်...
Krisလည်း အဝတ်စားလဲပြီးနောက် အဒေါ်ကြီးကို လုပ်ခိုင်းထားသည့် နွားနို့ကို ဆင်းယူပြီး ပြန်တက်လာကာ ကလေးငယ် အခန်းတံခါးကိုခေါက်လိုက်သည်...
"ကလေးငယ် အိပ်နေတာလား... hyung ဝင်ခဲ့မယ်နော်..."
နွားနို့ခွက်တင်ထားတဲ့ ဗန်းကို တစ်ဖက်ကကိုင် ကျန်လက်တစ်ဖက်က တံခါးကို အသာတွန်းဖွင့်ပြီးဝင်ခဲ့လိုက်တော့ စောင်ကို တစ်ကိုယ်လုံးကို ခြုံထားသောကလေးငယ်က အိပ်နေသည်လားဆိုသည်ကတော့ မသေချာ...
လက်ထဲကဗန်းကို ဘေးက စားပွဲငယ်ပေါ်တင်လိုက်ပြီး Krisကတော့ ကုတင်ပေါ်တက်ထိုင်ကာ ကလေးငယ်ခြုံထားသော စောင်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်သည်...
အိပ်ပျော်နေပုံရသောကလေးငယ်၏ မျက်ဝန်းတွင် မျက်ရည်စတွေက ရစ်တွယ်လို့နေသည်... မအိပ်ခင်မှာ ငိုထားပုံရသည်.... ကလေးငယ် ငိုရလောက်တဲ့ အထိ တစ်ဖက်က ဘာတွေများပြောလိုက်လို့လဲ....
Kris ထိုမျက်ရည်စတွေကို လက်ဖြင့်အသာဖိသုတ်ပေးပြီးနောက် ကလေးငယ်ကို နှိုးလိုက်သည်...
"ကလေးငယ်... ကလေးငယ် ထဦး..."
"အွန်း သားအိပ်ဦးမယ်...."
သား* ကလေးငယ် အိပ်နေတဲ့အချိန်... နေမကောင်းတဲ့အချိန်လောက်သာ ထွက်လာတက်သော တစ်ချိန်က ကလေးငယ် သူ့ကိုယ်သူသုံးတဲ့ နာမ်စားလေး....
"ခဏလောက်ထဦး... နေ့လည်စာလည်း မစားထားဘူးမလား.... အစာအိမ်ထိခိုက်လိမ့်မယ်... hyung နွားနို့နွေးနွေးလေးယူလာတယ် သောက်ပြီးမှပြန်အိပ်လိုက်နော်...."
ချော့ပြောကာ နှိုးလိုက်တော့ မျက်လုံးလေးမပွင့်တပွင့်နဲ့ ထလာကာ ထိုင်နေသော Kris ပခုံးကို ခေါင်းမှီတင်ထားလာသည်....
နို့ခွက်ကို လှမ်းယူကာ နှုတ်ခမ်းနားတေ့ပေးလိုက်တော့ ခေါင်းကိုမတ်ကာ ခွက်ကို Krisကိုင်ပေးထားသည့်အတိုင်း မျက်လုံးတို့ပိတ်လျက်သာသောက်နေသည်မို့ ဖိတ်မကျမိအောင် Krisလိုက်ထိန်းနေရသည်...
