Uni...
အလုပ်ကနေပါလာတဲ့လက်ကျန်တွေလုပ်နေရင်း တခဏနားကာ Kris နာရီကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ညဆယ်နာရီကျော်...
Haera ဆေးထိုးပေးသွားတာရဲ့နောက်ဆက်တွဲ ဆေးရှိန်ကြောင့် လူကလည်း အိပ်ချင်လာသည်မို့ စာရွက်စာတမ်းတို့ကို သေချာသိမ်းပြီးတာနဲ့ စာဖတ်ခန်းထဲကနေထွက်လာခဲ့လိုက်သည်...
ရေခဲသေတ္တာထဲမှရေတစ်ဘူးကိုသွားယူကာ အိပ်ခန်းရှိရာ အပေါ်ထပ်သို့ တစ်လှမ်းချင်းဖြည်းညင်းစွာတက်သွားခဲ့လိုက်သည်...
Krisအခန်းဆီမရောက်ခင် ကလေးငယ်အခန်းရှေ့မှအဖြတ် ဂီတာသံခပ်တိုးတိုးကိုကြားလိုက်ရတာကြောင့် Krisခြေလှမ်းတို့ရပ်သွားသည်...
သီဆိုသံမပါပဲ ကြားနေရသောဂီတာသံသပ်သပ်က ဟိုတစ်ခါက ကလေးငယ် Krisကို တီးပြသော သီချင်းဖြစ်သည်...
ကလေးငယ် အဲ့သီချင်းကို တော်တော်ကြိုက်ပုံရသည်... Kris အချိန်အနည်းငယ်လောက် ရပ်နားထောင်ပြီးနောက် Krisအခန်းဘက်သို့ သွားမည်ပြုပြီးမှ ညနေက ကလေးငယ် ထမင်းစားဝိုင်းမှထသွားသည့်ကိစ္စကို သတိရမိသွားကာ...
ကလေးငယ်နဲ့ ပြောစရာစကားအချို့လည်းရှိသလို မေးစရာလည်း ရှိနေတာကြောင့် Kris ကလေးငယ်၏ အခန်းတံခါးခေါက်ရင်း အသံပြုလိုက်သည်...
"ကလေးငယ်... ကလေးငယ်..."
"ကလေးငယ်... ကလေးငယ်... hyungပြောစရာရှိလို့ မအိပ်သေးဘူးဆိုရင် ခဏလောက် တံခါးဖွင့်ပေးလို့ရမလား..."
ပထမတစ်ခါခေါ်တော့ ဂီတာသံကြောင့်ကြားသည့်ပုံ မပေါ်တာကြောင့် နောက်တစ်ကြိမ်အသံမြှင့်ကာခေါ်လိုက်သည်...
ခဏနေတော့ တိတ်သွားသောဂီတာသံနဲ့ တံခါးဆီသို့ လှမ်းလာနေသော ခြေသံကိုကြားလိုက်ရသည်...
လော့ခ်ချထားပုံရသော အခန်းတံခါးဆီမှ ဂျောက်ခနဲမြည်သံထွက်ပေါ်လာပြီး ပွင့်လာတဲ့တံခါးနောက်မှာ ရပ်နေသော ကလေးငယ်...
"Hyungပြောစရာလေးရှိလို့... ကလေးငယ် မအိပ်သေးရင်ပြောလို့ရမလား..."
