Paparazzi | Tom Hiddleston

İyi ve Kötü

bu bölümü yazarken çok uğraştım, emeğime karşılık oy vermeyi veya yorum yapmayı unutmayın lütfen💖
ve bölümü kesinlikle multideki şarkıyla okuyun, harika oluyor o zaman (post malone-hollywood's bleeding)

Uğultular. Keskin, garip bir koku. Havasız koridordaki bütün ses sanki dışarı çekilmiş, sonra da kulaklarına bırakılmıştı. Gözü karşısındaki duvarda, dakikalardır hareketsiz şekilde duran sinekte takılıyken; kulağında duyduğu tek ses anlamsız uğultulardı.

''Valery, beni dinliyor musun?''

Sinek bir kez bile kanat çırpmamıştı, sanki donmuş gibiydi. Eğer insanların sürekli geçip gittiği koridor bu kadar hareketli olmasa, Valery gerçekten içinde bulunduğu anda donduğuna inanabilirdi.

Eric'e döndü. ''Dalmışım.''

''Tom'un bugün gelmeyebileceğini söylüyordum. Ünlüler genellikle açtıkları davalara gelmezler, avukatları onların yerine her şeyi halleder.''

Kafasını salladı. Bu konuda ne hissedeceğini bilmiyordu. Onu en son Şubat ayında görmüştü. Şartlar böyle olmasa, bir kez daha görmek isterdi.

Hep onu düşünmüştü. Nasıldı, ne yapıyordu? Dizinin çekimlerine hala devam ediyor muydu? Hala öğle yemeğinde hep aynı çayı içiyor muydu? Kitap okurken cümlelerin altını çiziyor muydu? Bir şey düşünürken yanağını kaşıyor muydu?

Onu özlemiş miydi? Onu affetmiş miydi?

Valery yine ve yine, cevabını bildiği soruları soruyordu.

Eric'e dönüp bir şeyler söylemek istedi. 'Merak etme, gelecek.' ya da, 'Evet, muhtemelen gelmeyecektir.' gibi. Ama hiçbir şey söyleyemedi.

Geçen günlerde, Tom'u hiç tanımadığını fark etmişti. En ufak şeylerde bile ne yapacağını kestiremiyordu. Hiç tanımadığı, sadece tanıdığını sandığı biriydi o. Belki Tom ile ortak bir noktaları bile vardı artık. Çünkü Tom da Valery'i hiç tanımamıştı, sadece tanıdığını sanmıştı.

Koridorun ucunda Scott gözüktü. Yanlarına gelince Eric ile selamlaştılar, sonra Valery'e sarıldı. Burnunu saçlarının arasına soktu. ''Sigara kokuyorsun. Kaç tane içtin böyle?''

Valery saçını kulağının arkasına atarken ''Çok gerginim. Ne yapacağımı bilemedim.'' dedi. Scott yanlarına otururken Eric, ''Gerilecek bir şey yok.'' diyerek rahatlatmaya çalıştı onu. ''Bu daha ilk duruşma. Sadece suçlamalarını yapacaklar. Ortaya sunabilecekleri kayda değer bir kanıtları yok.''

''Onlara kendi ağzımla rol olayını söyledim. Üstelik diğer iki Chris de bunu söylediğime tanık oldu.''

''Somut bir delilleri yok. Onun tanığı varsa senin de var o zaman. Scott da oradaydı ve o öyle bir şey söylediğini duymadı, değil mi Scott?'' diye sordu Eric. Scott kafasını salladı.

Valery mırıldandı. ''Kendimi çok garip hissediyorum. Sanki kulaklarım yanıyor. Ve başım dönüyor.''

Scott eliyle yanağına dokundu. ''Ateşin var.''

Valery ayağa kalktı. ''Elimi yüzümü yıkayacağım, belki iyi gelir.'' O tuvalete doğru adımlarken Scott da peşinden yürüdü. ''Ben de geliyorum.''

Lavabo aynasında kendine baktı Valery. Yüzüne çarptığı suyun birazı kirpiklerinin ucunda toplanmış, rimeli hafifçe akmıştı. Teni, suratında fondöten olduğu halde gri, soluk bir kül rengine dönmüştü.

Scott'a baktı. ''Genellikle her insan iyi biri olduğunu düşünür. Öyle değil mi?'' diye sordu. Scott omuz silkti. ''Bilmiyorum, Valery.''

Valery, tekrar aynadaki yansımasına dönerken ''Bence öyle.'' dedi. Kendi yüzünü inceliyordu. ''Kimse kendine bakıp da, 'ben gerçekten kötü biriyim.' demez. Çok az insan bunu kabullenir.''