Olağandışı

5. Bölüm

Parktan çıktık. Eve doğru yürümeye başladım parkın oradan ayrılmak zorunda kalmıştım. Bade ve Cansel alışveriş merkezine gidecek Bade'ye makyaj malzemeleri alacaktılar. Çok fazla makyaj yapmadığım için gitmeme kararı aldım.

Bisikletle gitmiştim okula bisikletle dönüyordum. Eve geldiğimde babam evdeydi.

"Merhaba! Erkencisin hayırdır? " dedim. Babam "İşten izin aldım. Bugün senle bir şeyler yaparız diye düşündüm. Ne dersin Baba - kız takılalım mı bugün? " Az izin alabiliyordu babam. Kırmakta olmazdı. Birazda istiyordum gitmeyi. "Soru mu bu? Formamı çıkarıp hazırlanayım geliyorum hemen" dedim ve güldüm. Babamda "Acele et arabayı hazırlıyorum. "

Odama çıktım. Kapının önünde durdum. Açıp açmamak konusunda kararsızdım. Ya açarsam odadaysa? Korkmanın bir fayda etmeyeceğini anladım ve kapıyı yavaş yavaş açtım.

Yatağım dağınıktı. Evden çıkmadan geç kaldığım için düzeltmemiştim. Düzeltmeye yanaştım. Yastığın üzerinde bir kağıt parçası vardı.

"OKULA GEÇ KALDIN BİR DAHA ERKEN UYAN TAMAM MI? KOVULMAN İŞİMİ ZORLAŞTIRIR:) "

Korkudan ne yapacağımı şaşırdım. Babama anlatmam gerekiyor artık diye düşündüm. Hazırlandım ve gideceğimiz yerde anlatma kararı aldım.

Bir diz üstü kırmızı kiraz desenli etek ve üzerine kolsuz beyaz bir kazak geçirdim. Bağlamalı sandaletlerimi giydim. Uzamış perçemlerimi iki küçük kelebek tokayla arkaya attım. Bade'nin doğum günümde az biraz makyaj yapayım diye aldığı pembe ruju sürdüm. Halka küpelerimi taktım. Aynada kendime baktım.

Aşağı indim. Babam arabayı hazırlamıştı. Koltuğuna kurulmuş beni bekliyordu. "Ooo hanımefendi bu ne güzellik. Bilseydim yanınıza yakışmak için hazırlık yapardım. " dedi. "Baba ya" sırıttım. "Hadi geç arabaya. İstikamet nereye? " dedi. "Bir kafe duydum milkshakeleri çok güzelmiş oraya gidebiliriz" dedim. "Hay hay efendim. " dedi.

Babam beni şımartmaya annem öldükten sonra başlamıştı. Ama hiç bir zaman öyle şımarık bir kız olmamıştım. Şımartmaya çalışsa bile hiç şımarmadım.

Kafeye geldik. Çikolata sevdamı bildiğinden bana bol çikolatalı milkshake kendisine de normal çikolatalı sipariş etti. Morali yerindeydi. Anlatsam mı? anlatmasam mı? Ya keyfi kaçarsa? En iyisi evde anlatmaktı. Gene vazgeçmiştim. Çok salak olduğumu hissediyordum. Tehlikede olabilirdik ve ben bunu söylemiyordum.

Düşüncelerimi siparişlerimizin gelmesi dağıttı. "Teşekkürler." dedik. "Ee küçük hanım içeceklerimizi içtikten sonra sahile gidelim mi? " dedi babam. "Hmmm... Olabilir " dedim. Uzun süredir gitmemiştik. İçeceklerimizi bitirdik. Yola koyulduk.

"Şarkı listen var mı?" dedi. "Evet neden? " dedim. "Sessiz sessiz gidilmiyor ya aç şarkı söyleyelim" dedi. "Tamam" Şarkıyı açtım. Söyledik eğlendik.

Sahile geldiğimizde eski günleri konuştuk. Dondurma yedik....