Olağandışı

23. Bölüm

🔥

Emre'nin anlatımıyla...

Birden yanağımda bir sıcaklık hissettim. Hafiften bir sıcaklık... Sonra bana bakan şaşkın gözlerini gördüm. Şaşkın bir çift yeşil göz. Hani olur ya sert bir kışın üzerinden bahar gelir. Böyle ilk yeşeren çimenler başlarını topraktan çıkarır. He işte öyle bir yeşildi gözleri. Bahar yeşili mi derler artık ona çimen yeşili mi bilemem ama öyle bir yeşildi.

"Osmanlı tokadı mübarek." dedim yanağımı ovuşturarak.

"Sen beni öylece öpemezsin! Ayrıca ne bu şimdi B planı falan mı yutacağımı mı sandın?" diye bağırdı. Bir kıza sinirlendiğinde asla söylenmeyecek bir söz vardı. Sinirliyken çok tatlı oluyorsun. Ama cidden kızınca çok tatlı oluyordu.

"Ya B planı değilse ya gerçekten aşık olmuşsam sana?" dedim.

Güldü.

Çok güzel gülüyordu. Hani vardı ya bir söz şöyle diyordu; Güneşi gülüşüne nasıl sığdırdın? diye. Nasıl sığdırmıştı güneşi gülüşüne?

"Aşık falan olmamışsındır role kaptırmışsındır kendini. Mazallah oyunculuk süperde." dedi alaylı tebessümüyle gözlerimin içine bakarken. Konuyu değiştirecektim böyle devam ettiremezdim.

"Korkmuyor musun?" dedim o yeşilin her tonunu barındıran zeytin gözlerine bakarken.

"Neyden?" dedi dümdüz buz gibi sesiyle. Yüzündeki tebessümün ağlamasını durdurmak için orada olduğunu düşünmeye başlamıştım.

"Korkunun ecele faydası yok Ateş..." dedi son kelimeyi vurgulayarak. Her şey tamamda Ateş demeseydin be güzelim.

"Her şey tamamda Ateş demesen? Ben senin yanında Emre olsam?" dedim saçlarıma elimi daldırarak.

"Bundan sonra yanımda olacağını -buna izin vereceğimi- nereden çıkardın?" dedi. Ağlamamak için yaptığını düşündüğüm yüzüne yapıştırdığı o tebessümü silmişti. Ciddiydi sanırım. Ya da değildi. Anlayamıyordum.

Sonrası aşık olduğumu söylemem , onun yaz dizisinde olmadığımızı söylemesi, küfür etmemden ve motoruma binmekten ibaretti. Son cümlesi biraz dokunmuştu. Algılayamıyordum sonra oluşan olayları. Küfüre kızıyor muydu, hoşlanmıyor muydu bilmiyordum. Belki sadece ona söylediğim için kızmıştır. İstemeden çıkmıştı ağzımdan. Bunları düşünüyordum motoru nereye sürdüğümü bilmeden. Nereye gideceğimi bilmeden boş boş sürüyordum.

🔥

Barış Abi'nin yanına gidecektim. Motoru birden sağa kırdım. Sinyal vermediğim için gelen korna seslerini umursamadım. Motoru hızlı sürdüğüm için 13 dakikada ulaşmıştım. Evine ilk defa gelmiyordum ama çok az gelmiştim ve zile basmakta tereddüt etmiştim. Zile bastım ve kapıyı açtı. Hiçbir şey söylemeden direkt salona girdim koltuğa oturdum.

"Hayırdır Ateş? Pek uğramazsın sen buralara." dedi.

"Bir mesele var abi..." dedim ellerimi alnıma dayamış sıvazlıyordum.

"Anlatsana oğlum ne meselesi?" dedi yanıma oturarak.

"Herşeyi... Herşeyi öğrenmiş." dedim.

"Kim?" dedi. Ellerimi alnımdan çekerek ona baktım.

"Bu bakışı tanıyorum. Sen en ciddi olduğunda atıyorsun bu bakışı!" dedi ve konunun gerçekten ciddi olduğunu anladı sanırım.