Olağandışı

25. Bölüm

🔥

"053******** kişisinden 4 yeni mesaj"

Kimdi bu şimdi? Ekrana çatılı kaşlarımla bakarken mesaj sayfasına girdim ve mesajları okudum.

"Selam." yazmıştı her kimse. Sonrada ekleme yapmıştı.

"Bade ben Asel'in arkadaşı." Bade neden bana yazma gereği duymuştu ki?

"Ateş ya da Emre her neyse... Asel ortada yok..." yazmıştı ve ekrana bakan çatılı kaşlarıma şaşkın, tedirgin bir yüz ifadesi eklenmişti. Dur bir dakika ne? Yok muydu ortada?

"Şey sorcaktım... Yanında mı acaba? Eğer yanındaysa meraktan öldüğümüzü söyler misin? Başka gidebileceği bir yer yok diye düşünmüştük. Umarım yanındadır."

Yanımda olmasını o kadar isterdim ki şuan. Ama parmaklarım ve bulunduğumuz durum Bade'ye cevap olarak sadece "Hayır yanımda yok." yazdı. Anında çevrimiçi oldu ve görüldü atıp çıktı. Ekrana bomboş bakıyordum. Yoktu ortada yoktu. Aramayı denedim. Cevap vermiyordu. Asel cevap vermiyordu! Bade'nin numarasını çevirdim ve çalmaya başladı. Dördüncü çalışta açan Bade'ye ne "selam" demiştim ne de "merhaba" . Ona açar açmaz "Ne demek ortada yok!" diye bağırmıştım.

"Bizde yanında diye düşündük..." dedi ve bir süre sustu daha sonra "Nerde o zaman?" dedi ağlamaklı sesiyle.

"Polise haber verdiniz mi?" dedim. Başka ne diyebilirdim ki.

"Verdik ama yardımcı olamayacaklarını söylediler. Gerizekalılar! Madem yardımcı olamayacaksın neden polis oluyorsun!?" dedi sitem karışmış ağlamaklı sesiyle.

"Dur sakin ol" dedim. Aklıma bana uçurum kenarından bahsetmesi geldi.

"Bir şeye sinirlenince, bir şeye kızınca ya da içime bir şey atınca buraya geliyorum."

"Benimde böyle bir yerim var. Ama manzarası seninki kadar güzel mi desen hayır derim"

"Seninki neresi?"

"Bir uçurum kenarı..."

Evet aynen böyle demişti. Acaba o uçurum kenarında olabilir miydi? Bade susmuş ben ise düşünüyordum. Sessizliği bozarak konuşmaya devam ettim.

"Bade bir şey diyeceğim ama hemen ümitlenme tamam mı? Emin değilim." dedim

"

Ne söylesene!" dedi hemen.

"Bana daha önce bir yerden bahsetmi-" sözümü kesmişti.

"Uzatma söyle ya!" diye bağırdı. Anlaşılan çıldırmak üzereydi.

"Bir uçurum kenarından bahsetmişti. İçine attığı, sinirlenince gittiği bir yermiş orası. Bu uçurum kenarı neresi olabilir? Orada olabilir mi?" dedim.

Bir süre sessiz kaldı sanırım düşünüyordu. Umarım ordasındır Asel... Umarım ordasındır güzelim.

"Evine yakın bir yer var. Parkın ilerisinde. Oraaı olmalı. Çünkü evden uzaklaşmayı sevmez o tek başına." dedi.