မောင်

💔12💔

နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်မောကျနေရာမှ
ကျယ်လောင်လွန်းသောအသံကြီးတစ်ခု
ကြောင့်Jiminလန့်နိုးသွားခဲ့သည်။

သီချင်းသံအကျယ်ကြီးသည်နားရက်လေး
အိပ်ရမလားမှတ်တယ်...စောစီးစွာ
အိပ်ယာလှမ်းနှိုးလိုက်သလိုမျိုး။

ဖျားနေရာက သက်သာဖို့နေနေသာသာ
JeonJungkook ထပ်နှိပ်စက်၍
အိပ်ယာထဲဘုန်းဘုန်းလဲပြီးနောက်
မနည်းထူထူထောင်ထောင်ပြန်လုပ်ပီး
အလုပ်လုပ်သော်လည်းခန္ဓာကိုယ်ကပုံမှန်အတိုင်း
ကိုမလန်းဆန်းနိုင်သေးပါ...။
ခုနားရက်တော့ သေချာစွာ အိပ်ပါမယ်ဆိုမှ
လူဆိုးကောင်သည် အသံနဲ့နှိပ်စက်ပြန်ပြီ။

အိပ်ယာထဲမှမထချင်ထချင်ထလိုက်ရကာ
ပြတင်းပေါက်လိုက်ကာစလေးကို
အနည်းငယ်ဟလျှက် ဆူညံနေရာ
အပြင်ဘက်ကိုခိုးကြည့်လိုက်သည်။
နည်းနည်းနောနောသရုပ်ပျက်လူတွေမဟုတ်...
မိန်းမတွေရော ယောကျ်ားတွေရော စုံနေကာ
သီချင်းအကျယ်ကြီး ဖွင့်လျှက်
အိမ်တော်ထဲက ရေကူကန်ပြာပြာဘေးတွင်
ကတဲ့သူက က ရေကူးတဲ့သူက ရေကူး
အရက်သောက်နေတဲ့သူကသောက်နေကြသည်။

JeonJungkook ကအဲ့ဒီလိုဘဝမျိုးတွေမှာ
သိပ်ပျော်မွေ့တဲ့သူ....။
ပြသနာတွေတက်ပြီးနောက်နေ့တွေမှာ
ကျတော်အတတ်နိုင်ဆုံး မဆုံမိအောင်နေတယ်
ကျန်းမာရေးမကောင်းတော့တော်ရုံ
စိတ်အရှုပ်မခံနိုင်တာတွေလည်းပါတာပေါ့...။
သူ့ကိုကတိပေးထားတဲ့အတိုင်း
ကျတော်အရင်လိုတော့ နူတ်လှန်မထိုးဖြစ်တော့ဘူး။

ကျတော်အသားနာမှာကျတော်သိပ်ကြောက်တယ်
မလုပ်လောက်ပါဘူးထင်မြင်လို့မရလောက်
အောင် ဩချလောက်တဲ့ရက်စက်မှုတွေကို
ကြုံခဲ့ပြီးပြီမို့ စိတ်မမှန်တဲ့ဆိုက်ကိုကောင်နဲ့
မငြိတော့အောင် အလိမ္မာလေးနဲ့နေရတော့မယ်
ဆိုတာ ဦးနှောက်ကသေသေချာချာသတိပေးလာပြီ။

နူတ်ခမ်းကအနာတွေခုထိသေသေချာချာ
မကျက်သေးသလို...လက်ကအရာတွေလည်း
နီရဲနေတုန်း.....။

သူကတော့ သူ့စိတ်ကြိုက် စိတ်ကျေနပ်မှု
ရသွားခဲ့တာမို့အရင်လိုသွားလာပျော်ပါးပြီး
တခါတလေ အိမ်ပြန်လာတယ်..
တခါတလေအိမ်ပြန်မလာဘူး
တခါတရံအိမ်မှာ
သရုပ်ပျက်မိန်းမတွေရဲ့ရီသံတွေကိုကြားရတယ်
တခါတရံ အရက်တွေမူးလာတယ်...