" အဲ့တာဆို ဗာလီဆာကလေးက နန်းတော်က ဘုရင်ကြီးနဲ့ ညားသွားတာပေါ့နော် "
" ဟုတ်တယ် ရိပေါ်ရဲ့ .. နောက်ဆုံးအချိန်ထိ အတူတကွ ပျော်ရွှင်စွာ ပေါင်းဖက်သွားကြလေသတည်းတဲ့လေ"
" ပျော်စရာ အဆုံးသတ်လေးဘဲ "
" အင်း အဆုံးသတ်ကောင်းလေး "
.
.
.
အိမ်ရဲ့ အနောက်ဘက်ခြံမှာ လေနွေးနွေးလေးတွေ တိုက်နေတယ် ။ နွေဦးရာသီမို့ တိုက်တဲ့လေက အနွေးဓါတ်ကလေးပါတယ် ။
သာယာတဲ့ အဲ့ဒီနေရာကလေးမှာ ရှောင်ကျန့်က ရိပေါ်ကို သူ့ပေါင်ပေါ် လှဲအိပ်စေပြီး ပုံပြင်ပြောပြနေတာ...။
သူတို့ နှစ်ယောက်က လွှဲဒန်းကလေးမှာ အတူတူ ထိုင်နေတာ ကပ်သီးကပ်သပ်နဲ့ရယ် ... ။
" ကျန့်ကော ..."
" ဗျာ "
" ဗာလီဆာကလေးက ကံကောင်းလိုက်တာနော် ... သူမကို ချစ်တဲ့ ဘုရင်ကြီး ရှိတယ်"
ရိပေါ်က ရုတ်တရက် အဲ့ဒီလိုလေး ပြောတယ် ။
ဒါပေမဲ့ ဒီစကားက ရှောင်ကျန့်နဲ့ အနည်းငယ်တော့ လွဲနေတယ် ။
" ဗာလီဆာကလေး ကံကောင်းတာ ဘုရင်ကြီးနဲ့ တွေ့လို့ ဆိုတာထက် သူ့မအနားမှာ ဘာလိုလို ဖြည့်ဆည်းပေးမဲ့ အရုပ်ကလေး ရှိနေလို့ဆိုတာ ပိုမှန်မယ် ရိပေါ်ရဲ့ '
" ဟင် ? ဘာလို့လဲ ... ကျန့်ကော "
" ဘာလို့ဆိုတော့ ... သူမရဲ့ အမေပေးထားခဲ့တဲ့ အဲ့ဒီအရုပ်ကလေးက သူမရဲ့ ဆိုးရွားတဲ့ အချိန်တွေတိုင်းကို အလွယ်တကူ ဖြတ်ကျော်နိုင်အောင် အစွမ်းနဲ့ ကူညီပေးခဲ့တာလေ "
" ... "
" ဗာလီဆာ ခက်ခဲချိန်တိုင်းမှာ အမြဲကူညီပေးတဲ့ ရှိနေပေးတဲ့ အရုပ်လေးက ဗာလီဆာကို အချစ်ဆုံး ဖြစ်မှာဘဲ "
" ကျန့်ကောရာ ... အရုပ်ကလေးက သက်မဲ့လေ ... ဘယ်လိုလုပ် ချစ်မှာလဲ ...
ပြီးတော့ အဲ့တာက သူမ အမေပေးထားခဲ့တဲ့ ပစ္စည်း *မိခင်မေတ္တာရဲ့ ကောင်းချီး* လို့ ပြောထားတာဘဲ "
YOU ARE READING
Dare you marry me ? (complete)
Spiritualငါလား ... သေပြီးသွားပြီ ... ဒါပေမဲ့ လက်ထပ်ချင်သေးတယ် ... ။ ငါလား ... ေသၿပီးသြားၿပီ ... ဒါေပမဲ့ လက္ထပ္ခ်င္ေသးတယ္ ... ။ By Jin Lusy .
