DUYGUNUN ÖTESİNDE +18

43

Sevgili Tutku'ma.

Eve dönmüştüm. Kendi evime. Elimdeki CD'ye bakıp istemsizce gülümsedim. Bu ondan bana karnımdaki bebek dışında bıraktığı tek şeydi. CD'yi oynatıcıya yerleştirip koltuğuma geçtim. Ekranda Alpay'ı gördüğümde gülümsemem daha çok yayıldı. Çünkü o da gülümsüyordu.

"Bu videoyu izlerken ağlayacağını biliyorum. Ben şimdi seni ne kadar uyarsam da beni dinlemezsin. O yüzden ağlamak istiyorsan ağla." Gözlerim yaşarırken o ise gülüyordu.

"Biliyorum, bana çok kızgınsın. Sözümü tutamadığım için. Bunun için senden özür dilerim sevgilim." Yaşlar yanağımdan akarken elimin tersiyle silip ekrana bakmaya devam ettim.

"Bu videoyu çekiyorum. Çünkü en azından acını biraz olsun hafifletmek istiyorum. Bedenim senin yanında olmasa bile ruhumun ve kalbimin senin yanında olduğunu bil Tutku'm. En azından sözümü bu şekilde tutabilirim. Kabul edersin değil mi?" Gülüşünü izlerken gözünden akan yaşa takıldım. O ağlıyordu.

"Benim vücudum bu dünyada izini kaybetmiş olsa da çocuğumuz en azından o izleri telafi edecek. Hamile misin bilmiyorum fakat içime doğdu." Yarım yamalak gülümserken boğazıma yumruk oturmuştu. Elimi karnıma koyup göz yaşlarımı bastırdım.

"Bana olan sevginden en ufak şüphem yok Tutku'm. Senin de bende şüphen olmasın lütfen. Seni o kadar seviyorum ki."

Bende seni seviyorum.

"Çocuğumuz olursa ki umudum o yönde. Ona çok dikkat et. Bu sorumluluğu sana vermek çok ağır biliyorum. Fakat korkma. Bizimkiler bu saatten sonra hep yanında olacaklar. Kutay'dan biraz uzak tutabilirsin tabi." Dediğinde güldüm.

"Beni iyi dinle Tutku. Sana gitmeden önce bir şey söylemiştim. Bu hayatta en son kendinden nefret et diye. Bunu sakın aklından çıkarma. Yaşanan her şeyde kendini suçlu bulma. Kesin benim ölümüme de kendini suçlamışsındır." Kafamı eğip ağlamaya başladım. Kendimi tutamıyordum.

"İlk başta söylediğim lafı unut. Ağlamanı istemiyorum. O yüzden sil o gözyaşlarını." Ellerimle hızlıca yüzümü kurutup ekrana bakmaya devam ettim.

"Annelik sana çok yakışıyor. O küçük bücürü eline aldığında ki halini asla unutamıyorum. İlk kelimemizin bok olması da cabası. Ama ağzına yakıştı ha? Biz normal değilken çevremizdekilerin normal olmasını bekleyemeyiz ya." Bekleyemezdik. Farklı bir ilişkiydi bizimkisi.

"Onun adını Sarp koyduğunda ne yapacağımı bilemedim aslında. Umarım kaderi bana benzemez." O senin gibi iyi niyetli biri olsa yeterdi benim için.

"Evet benim tutkuyla yandığım kadın. Sana karşı hissettiğim şeyler sadece bir duygudan ibaret değil. Bu duygunun ötesinde bir şey. Karşıma çıktığın için sana çok teşekkür ederim.
Lütfen kendini yalnız hissetme. Çünkü bu bir veda değil Tutku. Ben her zaman senin yanında olacağım. Sonsuza kadar yanındayım." Video biterken ellerim kalbime gitti. Bu bir veda değildi.

"Sonsuza kadar yanındayım Alpay."

...

2 Sene Sonra...

"Anne." Sarp'ın etrafımda dolanması gülmeme sebep olurken Kutay hızlıca kucağına aldı.

"Annen yemek yapıyor görmüyor musun? Bu çocukların iyice götü kalkmış ya." Kutay'a ters bakışlar atarken Sarp'ı içeri götürdü.

"Tutku, Duygu ağlayıp duruyor. Ne yapayım?" Görkem'in sesini duyunca güldüm.

"Tam altınını bekliyordur. Takarsan susar belki."