DUYGUNUN ÖTESİNDE +18

21

"Sizin aranızda ne var?"

"Anne çekiştirip durmasana! Aramızda bir şey yok!"

"Ne demek yok? Gözlerimle gördüm. Sana mı inanayım gördüğüme mi?" yanağından öptüğümü görse kesin ağzıma sıçardı. Evin tuvaletinde tartıştığımız konuya bak.

"Aramızda bir şey var desem konu kapanacak mı?"

"Bu da azarımdan kurtulma yolu mu?"

Oha anne!

"Bana inanmıyorsan oğlum diye dolaştığın Sarp'a sor. Sanki biz Hülya teyzeyle ikimizi yapmaya çalıştığınızı bilmiyoruz."

"Bana bak sıpa ayağımın altına alır çiğnerim seni! Biz adabına göre olsun dedik! Böyle olsun demedik!"

Alpay'ın ağzından:

"Bir şey demeyecek misin?"

"Diyecek bir şey mi bıraktın Sarp?! O kadının yüzüne nasıl bakayım ben şimdi?! Oğlum bir hata yaptı kızınızı... ağzıma bile alamıyorum." Daha ne kadar başımı şişireceksin Hülya Hanım? Bu aptalı elimde tutmak için en mantıklı yol buydu.

"Bunda utanılacak hiçbir şey yok. Sevgilimle yakınlaşmam gayet normal." şaşkın bakışların bir şeyi değiştirmiyor. O salak öğrendikten sonra ne tepki verecek bilmiyorum ama pek sikime taktığım söylenemez.

"Ne dedin sen?!"

"Duydun anne. Tutku'yla sevgiliyiz. İkimizde şimdilik gizli kalsın istedik fakat doğruları öğrenmek bugüneymiş. Zaten Sevda teyzeyle ikinizin amacını bildiğimiz için bizde rahat davrandık. Bu kadar tepki vereceğinizi bilseydik saklamazdık." yalan söyleyip söylemediğimi anlamaya çalışıyordu fakat işlemezdi.

"İyi de oğlum biz mutfakta öyle görünce..."

"Neyse anne. Artık bildiğinize göre sevgilimin yanına gidiyorum. Babama bir şey söyleme. Her şeyi ona ben açıklarım." yanından ayrılıp geri salona geçerken annesiyle beraber buraya geliyordu. Sevda teyzenin dibime girip suratıma tokadı geçirmesiyle kafam yana düştü.

İşte her şey şimdi kızışıyordu.

"Ne hakla kızıma dokunursun?!"

"Sevda Hanım öyle de-" annemin araya girişleri boşaydı fakat denemekten vazgeçmeyecek kadar da uslanmazdı.

"Biz sizi böyle mi yetiştirdik?! Hiç mi öğretemedik bir şey size?! Babandan da mı çekinmiyorsun?! Adam bahçede her şey normalmiş gibi balıklarını ızgaralar-"

"Sevda hanım yeter artık!" Hülya Hanım'da devreye girdiğine göre bu aptal artık her şeyi yeni öğrenecek.

"Evet bu yaptıkları gerçekten yanlış bir davranış fakat kızınız ya size bazı şeyleri eksik anlatmış ya da siz çok abartıyorsunuz. Çocuklar bizim onlar için düşündüklerimizi biliyorlarmış. Gönülleri varmış ve sevgili olmuşlar. Evet bizim zamanımızda sevgili olsak dahi el ele tutuşmak ayıp görülürdü. Fakat gel gör ki ikisi de koskoca yetişkin insanlar. Bu saatten sonra onların ne yapacağı bizi ilgilendirmiyor." Tutku'nun şaşkın bakışları bana dönünce kendimi koltuklardan birine attım. Bazen yalanı oynamak zorundasındır.

"Tutku bu duyduklarım doğru mu? Siz sevgili misiniz?"

Yalanımı devam ettirmek zorundasın. Yoksa sadece sen yanarsın.

" 'Yani öyleymişiz. Bende yeni öğrendim.' dersem yalan olur.Şöyle ki..."

Bu sefer ne gibi boktan bir yalan uyduracaksın acaba?