South Boys #2: Heartbreaker

Chapter 19

"ISAIAH?!"

Hinahagod niya ng mahahabang daliri ang kanyang buhok. Nang tumapat siya sa liwanag ay nakita ko na pawisan ang makinis niyang mukha, maging ang bridge ng matangos niyang ilong.

"Late na ba ako?"

Napanganga ako nang nasa harapan ko na siya. Nakatulala talaga akong literal. Nang mahimasmasan ako ay sinikmurahan ko siya.

"Tangina ka, bat ka nag-over the bakod, ha?! Gago ka ba?! Paano kung may makakita sa 'yo?!"

Kandaubo siya. Nalaglag ang susi ng motor niya sa sahig.

"Halika rito!" Sinabunutan ko siya at kinaladkad papasok sa sala. "Mamaya may makakita pa sa 'yo, machismis pa ako sa 'yong hayup ka!"

Pagpasok sa loob ay nakasimangot na kakamot-kamot siya ng ulo niya. "Happy birthday."

Isinara ko ang pinto at hinarap siya. "Paano mo alam na birthday ko ngayon?"

"Natandaan ko lang. Sorry kung na-late ako, dapat nga kanina pa ako, ang kaso lang nagkagulo kanina sa amin."

"O anong gulo?" Kinipkip ko nang maayos ang tuwalya sa harapan ko dahil wala akong bra. Nakaramdam na umiwas naman ng mga mata si Isaiah.

"Basta magulo. Muntik nang atakihin sa puso papa ko," sagot niya na sa kisame nakatingin. Mukhang tanga.

"O kumusta na siya?" Nag-alala ako sa papa niya. Nakita ko na ang papa ni Isaiah last PTA meeting, mabait saka pogi.

"Okay lang. Painom naman tubig o kaya kung me softdrinks."

Naglakad ako papunta sa kusina para ikuha siya ng softdrinks. Nakasunod naman siya sa likod ko. "Si Vivi pala nasaan?"

"Break na kami."

Napahinto ako sa pagsasalin ng Coke litro sa baso. "O baka naman izza prank na naman 'yan?"

Imbes sumagot ay nagtanong din siya. "Nasaan na tubig ko?"

"O!" Ibinigay ko sa kanya ang baso na may Coke. "Softdrinks 'yan para maluto bituka mo."

Uminom siya agad. Mukhang uhaw na uhaw, naubos iyong isang baso. Pagkainom ay nagtingin siya sa ref ng kung anong handa ko. Feel at home siya kahit ito ang unang beses niya na nakatungtong sa bahay namin. Usually kasi ay hanggang eskinita niya lang ako ihinahatid. Ayaw niya na pagusapan ako ng mga kapitbahay namin kapag nakitang inihatid ako ng lalaki.

Iniwan ko muna siya saglit dahil nagsuot ako ng bra. Pagbalik ko sa kusina ay nangangalkal pa rin siya sa ref namin.

Lumapit ako at inilabas ang mga pagkain.

"Bat walang shanghai?" problemadong tanong niya.

Tinabig ko ang kamay niya. "Napaka-demanding mo. Makikikain ka lang wala ka namang dalang regalo."

"Meron kaya." May inilabas siya mula sa bulsa ng suot niyang cargo shorts tapos inabot niya sa akin.

Pahablot ko namang kinuha iyon. Box na blue. Binulatlat ko agad ang laman. Kwintas. Unisilver ang tatak. Music note ang pendant na may nakasulat na maliliit na letra sa tangkay, nang titigan ay mababasa ang naka-engraved na pangalan ko.

"Ano, sino walang regalo?" nang-aasar na tanong niya.

Nag-ulap ang mga mata ko nang tingalain siya. "K-kailan mo binili ito?"