South Boys #2: Heartbreaker

Chapter 28

UNSURE JORDAN.

Napakurap-kurap ako habang nakatingin sa kanya. Sa mga oras na ito ay hindi naman siya mukhang naguguluhan.

"B-basta uuwi na ako," sabi ko sa dapat na matigas na tono kaya lang pumiyok.

Nag-ring ang phone niya na nasa dashboard ng sasakyan. Ni hindi niya tinapunan iyon ng kahit kaunting sulyap. Ang kulay tansong niyang mga mata ay nakatuon lang sa akin.

"M-may tumatawag sa 'yo."

Nang hindi pa rin niya kinukuha ang phone ay ako na ang dumampot niyon. Ang mommy niya ang caller na malamang ay hinahanap na siya at nag-aalala na sa kanya.

"Sabihin mo sa mommy mo na pauwi ka na para hindi na siya mag-alala," pagkasabi'y sinagot ko ang call at saka inabot sa kanya ang phone para hindi na siya makatanggi.

Naglapat ang mga labi niya bago niya tinanggap ang phone. Sa akin pa rin siya nakatingin habang pinapakinggan ang nagsasalita sa kabilang linya.

"Yeah, uuwi na ako," sabi niya sa boses na alanganing malamig at hindi.

Pagkababa ng tawag ay nagbuga siya ng hangin at napahagod ang mahahabang daliri sa kanyang buhok. 

"Jordan, uwi na ako... Uwi ka na rin..."

Nakahinga ako nang maluwag nang nag-drive na siya pabalik.

Inihatid niya na ako sa amin. Hindi ko na siya pinababa kasi sa mismong tapat ng gate naman namin niya inihinto ang sasakyan.

"Goodnight." Kinalas ko ang seat belt "Thank you ulit."

"What's your new number?"

Napalingon ako sa kanya. "B-bakit?"

Tinaasan niya ako ng kilay. "Do you really have to draw a line between us?"

Napasinghap ako at saglit na nalito. "Jordan, alam mo naman... m-may boyfriend na ako..."

Nakita ko na bumukol lang ang dila niya sa loob ng kanyang bibig.

"Ayoko lang magselos si Isaiah..." Humina ang boses ko.

Kalmado siyang sumandal sa sandalan ng driver's seat pero hindi nakaligtas sa akin ang bahagyang pagdiin ng pagkakahawak niya sa manibela.

"Saka mabuti na rin iyong hindi ka na dumidikit sa akin... Nakita mo naman, di ba? Hindi ka nakakuha ng exam dahil sa akin 'tapos ilang beses ka pang muntik mapahamak."

Tiningnan niya ako. Ang mga mata niya ay hindi kababakasan ng kahit anong emosyon ngayon.

Sinikap kong tumawa. "Hindi ako worth it nun, Jordan. Totoo naman sinasabi ng lahat sa akin, malandi talaga ako. Nilandi pa nga kita, di ba? Ang guwapo mo kasi e. 'Tapos nakaka-thrill pa kasi masyado kang straight sa buhay. Nasa Science Class at anak ng teacher."

Nakatingin pa rin lang siya sa akin. Kalmado lang ang kulay tanso niyang mga mata. Hindi ko alam ang tumatakbo sa isip niya.

Kahit parang tanga ay pinagpatuloy ko ang pagsasalita. "Hindi naman ako seryoso. Bored lang talaga ako noon kasi nga, may GF pa noon si Isaiah." Tumawa ulit ako nang pilit. "Saka malandi talaga ako kahit kanino mo pa itanong."

"Really?"

"Uhm, oo nga," maarteng sagot ko. "May boyfriend nga ako pero sumama pa rin ako sa 'yo mag-stroll, di ba? Malandi talaga ako, maniwala ka."