Part-19

87 10 0
                                    

Zawgyi
"အဟင္းဟင္း"

         အကုန္လံုးအံ့အားသင့္လြန္း၍ အေနေအးလြန္းေသာ ရႈိင္းပင္ မေနႏိုင္ဘဲ ေမးမိေလသည္။

"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ?"

         ဇန္သည္ ႐ႈိင္း၏နားနားသို႔ကပ္ကာ ခပ္တိုးတိုးေျပာလိုက္ေသာအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ရႈိင္းသည္ သေဘာတက်ရယ္လာေလသည္။

"အၾကံေကာင္းတယ္။"

"ေနာက္ရက္က် မုန္႔သြားစားရေအာင္ေလ။"

"ဇန္ဘာစားခ်င္လဲ?"

"ကၽြန္ေတာ္လား။ ကၽြန္ေတာ္က ပီဇာစားခ်င္တာ။"

         လြန္းသည္ ဇန္အနားသို႔ေရာက္လာၿပီးေနာက္ ဆံပင္ေလးမ်ားကို ဖြလာေလသည္။

"ခုနကေတာ့ အာျပဲလန္ေအာင္ငိုေနၿပီးေတာ့ အခုက်ေတာ့ မ်က္ႏွာႀကီးျပံဳးၿဖီးေနတာပဲ။"

"ကိုကိုကလည္း…"

         ဇန္သည္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ကာ အစ္ကိုျဖစ္သူကိုခၽြဲရျပန္ၿပီးေနာက္ ရႈိင္းဘက္သို႔လွည့္ကာ ေျပာလာျပန္သည္။

"ကို႐ႈိင္းတို႔အားတဲ့ တစ္ရက္က် သြားၾကရေအာင္ေလ။ ဒီပိုက္ဆံေတြနဲ႔သြားစားၾကမယ္။"

         ထိုစကားကိုၾကားေသာအခါ လြန္းက ဝင္ေျပာလာေလသည္။

"ၿပီးရင္ ငါတို႔ပဲ႐ွင္းရမယ့္ဟာကို။ လူလည္မက်နဲ႔။"

         ဇန္သည္ တဟီးဟီးရယ္ေမာကာေနျပန္သည္။ ရႈိင္းက ရုတ္တရက္ေျပာလာသည္။

"ကိုေနမင္းရံေရာလိုက္ခဲ့ပါလား။"

"ကၽြန္ေတာ္လား?"

"အားတယ္ဆိုရင္လိုက္ခဲ့ပါလားဗ်။"

         လြန္းပါဝင္ေျပာလာေတာ့ ေနမင္းရံဘာေျပာရမည္မွန္းမသိေတာ့ေပ။ အမွန္ေတာ့ သူပါလိုက္လၽွင္ ဇန္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္တာျဖစ္ေလသည္။ ဇန္ေလးကို ၾကည့္လိုက္မိခ်ိန္မွာေတာ့ ထိုကေလးေပါက္စႏွင့္အၾကည့္ခ်င္းဆံုသြားေလသည္။ ဇန္သည္ ခ်က္ခ်င္းအၾကည့္လႊဲသြားၿပီးေနာက္ ေျပာလာေလသည္။

"ခင္ဗ်ားလည္းလိုက္ခဲ့ေလ။ လူမ်ားေတာ့ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာေပါ့။"

ျပံဳးေတာ္မူWhere stories live. Discover now