Zawgyi
ထို႔ေနာက္ ဇန္သည္ ေနမင္းရံ၏အက်ႌစကိုခပ္ဖြဖြဆြဲလိုက္ရင္း ေျပာလာေလသည္။
"သြားရေအာင္ေလ။ အခ်ိန္ေတြကုန္ကုန္ေတာ့မွာပဲ။"
ကစားကြင္းေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္စကၠန္႔မ်ွပင္အၿငိမ္မေနႏိုင္ေသာ ထိုအေကာင္ေပါက္ေလးေနာက္ကို လိုက္ရင္း ေနမင္းရံျမတ္ႏိုးတသျပံဳးမိရသည္။ သူ႔အတြက္ေတာ့ ထိုကေလးကိုခ်စ္ရတာၿငီးေငြ႕ရတယ္ရယ္လို႔ကိုမရွိ။
အခ်ိန္ႏွစ္နာရီသံုးနာရီခန္႔ ဟိုဟိုဒီဒီေလၽွာက္ေျပးလႊားၿပီးသည့္ေနာက္မွာေတာ့ ဇန္ေလးသည္ စိတ္ေက်နပ္သြားသည္ထင့္။ ခံုတန္းေလးတြင္ထိုင္ရင္း မုန္႔ထုပ္ေလးကိုေဖာက္ကာ ေျခေထာက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို လႈပ္ရမ္းေနေလသည္။
"ေရေသာက္အံုး။"
ေရသန္႔ဘူးတစ္ဘူးကိုေဖာက္ကာ ကမ္းေပးလိုက္ၿပီးသည့္ေနာက္ ေနမင္းရံ၏အၾကည့္တို႔သည္ ဇန္အနားတြင္သာေဝ့ဝဲလ်က္။
"အဆင္ေျပသြားၿပီလား။"
ၾကင္နာယုယစြာေမးလာေသာ ထိုအသံသည္ ဇန္႔ရင္ထဲကိုတစ္မ်ိဳးေလးျဖစ္သြားေစလာသည္။ ေႏြးေထြးလာေသာ ခံစားခ်က္တို႔ကိုသတိမမူမိေသာ ကေလးငယ္သည္ ေရဘူးကိုျပန္ေပးကာ အျပံဳးအျပည့္ျဖင့္ ေျဖလာပါ၏။
"အင္း။ အေမာေျပသြားၿပီ။"
စိုးရိမ္စိတ္တို႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ မ်က္ဝန္းတို႔ကို ေဘးလူပင္ လ်စ္လ်ဴမ႐ႈႏိုင္ေတာ့ရကား လင္းလက္သည္ ဝင္ေျပာလာေလသည္။
"အပူ႐ွိ္န္ကအရမ္းျပင္းေနတာ။ ဒီေလာက္ေဆာ့ၿပီးရင္ေတာ္ေတာ့။ အခုငါေျပာစရာရွိတယ္။"
"အင္း။ ေျပာေလ။"
လင္းလက္စကားစလိုက္သည္ႏွင့္ ဇန္ေရာဆူးႏွင္းေမပါ သူမကိုအာ႐ံုစုိက္လာၾကေလသည္။
"ငါေနာက္ သံုးလေလာက္ၾကာရင္ ဂ်ပန္သြားေတာ့မွာ။ ဒီရက္ပိုင္းေတြကစၿပီး နင္တို႔နဲ႔အရင္လိုလည္ႏိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ငါစာေမးပြဲေတြေျဖရမယ္။ အလုပ္ေတြမ်ားေတာ့မွာ။"
"နင့္တက္လမ္းအတြက္ပဲေလ။ ေကာင္းပါတယ္။"
ဇန္သည္ ဘာမၽွအတြန္႔တက္ျခင္းမ႐ွိသလို စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ျခင္းလည္းမရွိခဲ့ေပ။ လင္းလက္သည္လည္း က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ရန္ေျပာဆိုၿပီးေနာက္ ထိုေနရာမွအရင္ဆံုးထြက္ခြာသြားေလသည္။
YOU ARE READING
ျပံဳးေတာ္မူ
RomanceZawgyi ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္ရသူ ေပ်ာ္ပါေစ။ ၿပဳံးရယ္ပါေစ။ ထိုအၿပဳံးေလးတည္ၿမဲေစဖို႔ ဘာေတြဘယ္လိုေပးဆပ္ရပါေစ ေပးဆပ္ရန္အသင့္... ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ျမတ္နိုးရပါေသာ သဇင္ပန္းကေလး...... ၿပဳံးေတာ္မူ... Unicode ကျွန်တော့်ချစ်ရသူ ပျော်ပါစေ။ ပြုံးရယ်ပါစေ။ ထိုအပြုံးလေးတည...
