အရှင့်အပိုင်

2.6K 364 15
                                    

ေလႏုေအးေတြကနန္းေဆာင္ကိုတိုးေဝွ႕ၿပီး
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေဆာ့ဂ်င္မ်​က္ႏွာေလးကို
ရိုက္ခတ္ေစတယ္။
ေနေရာင္ျခည္အလင္းတန္းကပါ မ်က္ႏွာေပၚနားခိုလာသည္မို႔ အိပ္ေနတဲ့ သူ႕မ်က္ႏွာေလးရႉံ႕ခန။

ေနလာရာကိုေက်ာေပးၿပီးလူးလိမ့္ရင္းတစ္ဖက္လွည့္ေလေတာ့ တိုက္မိသြားတဲ့ ရင္ဘတ္အိအိ၊
ႏြေးေထြးတဲ့အသက္ရႉသံတစ္ခ်ိဳ႕ပါ သူ႕ႏွာဖ်ားကိုရိုက္ခတ္ေတာ့ အသိစိတ္ဝင္ကာ ဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္တဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စုံ။

"ဟင္....အရွင္ပါလား!"

အေပၚဗိုင္းဗလာနဲ႕အရွင္က သူ႕ကိုဖက္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တာပဲ၊ ဒါဆို ညကေရာ....မိဖုရားေဆာင္သြားတာကေရာ။

အေတြးေတြမ်ားေနရင္းပဲ ေမာ္ၾကည့္မိေတာ့
ဆုံလိုက္ရတဲ့ ေမးရိုးလွလွေတြ၊ ​​ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့ႏွာတံေအာက္က မွဲ႕လွလွေလး။

အေတြးစေတြကိုရပ္တန့္ပစ္နိုင္တဲ့ တစ္ခုထဲေသာအရွင့္မ်က္ႏွာေလးကိုေငးၿပီးရင္းေငးဖို႔
သူဟာ ရွင္သန္ေနပါတယ္။

အရွင့္မ်က္ခြံေလးေတြဟာ မို႔အစ္ေနသလို
ႏူတ္ခမ္းပါးေလးေတြက ေဆာင္းေလျပည္လို
ႏူးညံ့မဲ့ပုံ။

"အင္းးးး"

လူပ္႐ြလာတဲ့မ်က္ခြံနဲ႕အတူနိုးထလာတဲ့အရွင္၊
သူ႕ကိုယ္ေပၚကလက္ေတြကိုမ႐ုန္းပဲသူ႕ကိုတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနပါတဲ့အရွင္.....။

"နိုးေနၿပီလား မင္းက"

"ဟုတ္....ဟုတ္ကဲ့အရွင္"

အိပ္ယာနိုးနိုးခ်င္းအရွင့္ပုံစံက အေပၚပိုင္းဗလာက်င္းနဲ႕ သိပ္ကိုအရိုင္းဆန္စြာဆြဲေဆာင္သည္၊ ဝိုင္းစက္ေနတဲ့အရွင့္မ်က္ဝန္းေတြကေတာ့ သူမျငင္းရက္တဲ့အရာေပါ့။

"မင္းၾကည့္ရတာတစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနပုံပဲ"

လူပ္႐ြေနတဲ့ေဆာ့ဂ်င္ႏူတ္ခမ္းေတြက တစ္ခုခုကို​ေျပာျပဖို႔ျပင္ဆင္ေနတာမို႔ အေရွ႕ကိုအနည္းငယ္စူထြက္ေနတာ အရွင္ကရိပ္မိတယ္ထင္ပါရဲ႕ ။

"ဟို......ဟို....ညကအရွင္မိဖုရားအေဆာင္ကိုသြားတာမဟုတ္ဖူးလားဟင္ ဘယ္လိုလုပ္ဒိီမွာ..."

ပန်းရိုင်းOù les histoires vivent. Découvrez maintenant