ေအးစက္ေနတဲ့ေလျပည္ေတြ တိုးေဝွ႕ေနတဲ့
စာဖတ္ခန္းထဲ အရွင္တစ္ေယာက္သာရွိသည္။
ေလႏုေအးႏွင့္အတူသယ္ေဆာင္လာတဲ့ ပန္းရနံ႕ေတြက စိတ္အဖုံကိုေအးျမေစေသာ္လည္း
အရွင့္စိတ္ထဲ လြမ္းဆြတ္မႈကသာ ႀကီးစိုးေနပါသည္။
လြမ္းတယ္၊ လြမ္းတယ္။
ရက္ရက္စက္စက္ကို လြမ္းလွတယ္။
ကိုယ္သင္းရနံ႕ ေတြ၊ အထိအေတြ႕ေတြ
ပါးမို႔မို႔ေလးေတြ ၊ အနမ္းလွလွေလးေတြ။
ကိုယ္သိမ္းကိုလြမ္းလွေခ်ရဲ႕။
'ေဒါက္..ေဒါက္'
"အရွင္...ကြၽန္ေတာ္ပါ ဝင္လာပါရေစ!"
"အင္း ဝင္ခဲ့"
စာဖတ္ခန္းထဲကို ဝင္လာသူကေတာ့အျခားမဟုတ္၊ အမတ္မင္ ပင္ျဖစ္သည္။
သူ႕အေရွ႕မွာရပ္ၿပီးေနာက္ အရွင့္ကိုအရိုအေသေပးလိုက္သည္။
"ကြမ္းကို ရွာေတြ႕ပါၿပီ အရွင္"
"ဘာ!!"
စိတ္ထဲဝမ္းသာလြန္းလို႔ ထိုင္ရာမွေတာင္
ထ ထိုင္မိသည္။ ထို႔အတူ မ်က္ဝန္းေတြကလည္း
အရည္ၾကည္ေတြ႐ႊဲစိုလာရသည္။
"အေနာက္ဖက္က ခ်ဳအင္း႐ြာမွာ ေနခဲ့တာပါ။
ကြမ္းက လ်င္လို႔ ဖမ္းရခက္တယ္ အရွင္...."
"ခ်ဳအင္း႐ြာ?"
ခ်ဴအင္း႐ြာဆိုတာ ဂ်ဳယန္းရဲ႕အေနာက္ဖက္က
႐ြာငယ္ေလး။ စိုက္ပ်ိဳးေရးေကာင္းၿပီး သယံဇာတေပါမ်ားလို႔ သူပုန္ေတြအရမ္းထတဲ့႐ြာငယ္။
"နီးနီးေလးမွာ ရွိၿပီး မျမင္ခဲ့တာပါ အရွင္၊
အခုေတာ့ ကြမ္းကိုဖမ္းဖို႔ လူလႊတ္ထားတယ္ "
"ေနအုံး ယြန္ဂီ.....ငါကိုယ္တိုင္လိုက္သြားမယ္
ကြမ္းကိုမဖမ္းနဲ႕....ပို႐ူပ္ကုန္မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ အရွင္!"
ခ်ဳအင္း႐ြာကို သူေမ့ေနခဲ့တာ။
နီးနီးေလးမွာရွိၿပီး သူရွာဖို႔က်န္ရွိေနခဲ့တာ။
ေနာက္ဆုံးေတာ့....မင္းကိုရွာေတြ႕ခဲ့ၿပီ။
နီးနီးေလးနဲ႕ေဝးေနတဲ့ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္
ကို ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေကာင္းကင္ဘုံက
ဆုံစည္းေစခဲ့ၿပီ။
ကိုယ္လာၿပီ ေဆာ့ဂ်င္၊
မင္းကို လာေခၚၿပီ။
၀မ္းသာလြန္းလို႔က်တဲ့ ဒီမ်က္ရည္ေတြ အရွင္
မသုတ္မိပါ။ နာက်င္လို႔က်ရတဲ့ မ်က္ရည္ေတြထက္ အခုမ်က္ရည္ေတြကို အရွင္ကအလြတ္ေပးထားသည္။
YOU ARE READING
ပန်းရိုင်း
Fanfiction"ပန်းလေးတစ်ပွင့်ခူးမိတယ် ဘာဖြစ်လို့လွှင့်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့နှလုံးသားဟာသိပ်ရိုင်းတယ်" "ပန်းတစ်ပွင့်နဲ့ မောင့်အချစ် မယုံမရှိနဲ့ သိပ်ရိုင်းတယ်" Cover crd 22.august.2021>>Rank 1 🌸 23.august.2021>>Rank2 🌸
