ပန်းရိုင်း

အလည်သွားမယ်

ခ်စ္တတ္သူဟာ အရွင္ပါလို႔ ေျဖတိုင္း
ပါးျပင္ထက္ က်ေရာက္လာတဲ့အရွင့္အနမ္းေတြ
ဟာတစ္ေလာကလုံးထက္ အခ်ိဳၿမိန္ဆုံး.........။

#####
ျဖဴလႊလႊတိမ္စိုင္ေတြဟာ ျမဴႏွင္းသဖြယ္
ေကာင္းကင္ထက္ ရစ္ဆိုင္းေနသည္။
ေနေရာင္ပ်ပ်မွာလည္း လင္းလက္ဖို႔ရာ
တစ္ေယာက္ထဲမို႔ တိမ္စိုင္ေတြရဲ႕အေနာက္မွာ
ပုန္းခိုေနခဲ့သည္။

ထို႔အတူ အရွင္တို႔ရဲ႕မင္းမ်ိဳးႏြယ္ေဝါယာဥ္မွာလည္း ဂ်ယ္ျပည္နယ္သို႔တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕။
သမီးေတာ္ေလး ဆန္မုန႔္အသက္ႀကီးရယ္ ဂ်ယ္နိုင္ငံကိုအလည္သြားမည္ဆိုေသာ ကတိ။

ထိုကတိကို ေပးခဲ့သည္မွာလည္း ယေန႕လို
ေနသာတဲ့ ရက္ေလးတစ္ခုမွာပါပဲ။
အရွင္ဟာ သူနဲ႕ပတ္သက္ရင္ မိသားစုနဲ႕ပတ္သက္ရင္ ဘယ္ေတာ့ မေမ့ေလ်ာ့တဲ့ ေယာက်ာ္း။

ႏွစ္ေယာက္သား အတူတူစီး‌လာသည့္ေဝါယာဥ္မွာလည္း ႏွစ္ေယာက္ထဲသာရွိေပလို႔ပင္။
လူေတြသာ ပါခဲ့ရင္ ေဆာ့ဂ်င္တစ္ေယာက္ရွက္လို႔
မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ဟင္းခ်က္ရနိုင္သည္။

ဖက္ထားသည္မွာလည္း မလႊတ္တမ္း
နမ္းရိူက္သည္မွာလည္း မေမာစတမ္း။
ဒီလိုသာဆို ဘယ္လိုလုပ္ခရီးေရာက္ပါဘိ
အရွင္ရယ္............။

####
“အစ္ကိုေတာ္!!”

ေဝါယာဥ္ေပၚမွဆင္းသည္ႏွင့္ဆီးႀကိဳေနသည့္
အသံဆာဆာေလးဟာ တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ
လက္ျပႏူတ္ဆက္ေနသည္။

“ေဂ်ာင္ယုံး!!”

အျပန္အလွန္ပင္ လက္ျပႏူတ္ဆက္လိုက္ေတာ့
ေဂ်ာင္ယုံးဟာ အရွင့္ဆီကိုေျပးလာသည္။
ထို႔အတူ ေမာင္ႏွမေတြမဆုံတာၾကာလို႔ခဏမွ်
ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္ၾကသည္။

အရင္ကဆို ေပြ႕ဖက္ဖို႔မေျပာနဲ႕
အနားကပ္ဖို႔ေတာင္ မလြယ္သည့္အစ္ကိုေတာ္ဟာ ေဆာ့ဂ်င္ေၾကာင့္အမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲခဲ့
ရတာ ေဂ်ာင္ယုံးအတပ္သိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း သတိရတိုင္းေက်းဇူးတင္မဆုံး။

“မဂ္လာပါ....အားလုံးပဲ”

ခ်ိဳသာေသာအၿပဳံးအားဆင္ျမန္းရင္း
တစ္ေယာက္ခ်င္းစီမ်က္ႏွာၾကည့္ၿပီးႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။သို႔ေသာ္ သူမ မ်က္လုံးမ်ားဟာ
ေ႐ႊအိုေရာင္ ဆံႏြယ္နဲ႕ကေလးမဆီေရာက္ေတာ့
မွင္သက္သြားေလ၏။