ခေါင်းတလားကြီးထဲမှာ မင်းနဲ့ငါ [ဘာသာပြန်]

Chapter 3

{Zawgyi}

ထိုလူရဲ႕နာမည္က ဝမ္ဖုန္းက်င္။ သူနဲ႔ ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ကူးေျပာင္းလာခဲ့တဲ့ကိုယ္ပိုင္ရွင္ မ်န္တ်န္းက တူညီတဲ့ဂိုဏ္းတစ္ခုတည္းက တပည့္ေတြ။ ငယ္ငယ္ေလးတည္းက သူတို႔ရဲ႕ဆက္ဆံေရးက အၿမဲတမ္းဆိုသလိုေကာင္းမြန္ၿပီး လိုက္ေရာညီေထြရွိၾကတယ္။ ဝမ္ဖုန္းက်င္ရဲ႕ေျပာစကားအရဆိုရင္ သူတို႔ေတြက ေကာင္းကင္ဘုံကဖန္ဆင္းေပးထားတဲ့ အတြဲေတြတဲ့။

အစတုန္းက ႏွစ္ေယာက္သား သူတို႔ဂိုဏ္းကိုျပန္ၿပီး လက္ထပ္ထိန္းျမားပြဲမလုပ္ခင္ သုံးႏွစ္ေလာက္ခရီးအတူထြက္ၾကမယ္ဆိုၿပီး စီစဥ္ထားၾကတာ။

အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ ဒီခရီးက သူတို႔ကိုေသကြဲကြဲေစတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့တယ္။

ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ : ဒါေပါ့ ေသတာပဲေလ၊ အဲ့တာေၾကာင့္ပဲ ငါဒီေရာက္ေနရတာကို...

ေရွးေခတ္တုန္းက လူေတြက အမတျဖစ္ဖို႔လမ္းစဥ္ကိုပဲ စုံလုံးကန္းၿပီးလိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္နဲ႔ အမ်ားစုက ေဆးဝါးေတြေဖာ္စပ္ၾကတယ္၊ တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ဒုကၡမ်ားစြာႀကဳံရၿပီး တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ဘ၀နဲ႔ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀မႈေတြကို ျဖဳန္းတီးလိုက္ရတယ္။ ဧကရာဇ္နဲ႔ ေတာ္ဝင္မ်ိဳးႏြယ္ေတြက ဒီလိုေဆးမ်ိဳးတည္ရွိတယ္ဆိုတာကို ယုံၾကည္ၿပီး ထာ၀ရအသက္ရွည္ေဆးကိုရွာဖို႔ သံတမာန္ေျမာက္ျမားစြာေစလႊတ္ၾကတယ္။

ၿပီးေတာ့ ခရီးထြက္လာခဲ့ၾကတဲ့ ဒီႏွစ္ေယာက္က ကံေကာင္းတာပဲလား ကံဆိုးတာပဲလားမသိ ေသြးအိုင္ထဲလဲေနခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ကို ကယ္ေပးမိခဲ့တယ္။ ဝမ္ဖုန္းက်င္ေျပာစကားအရ သူဝင္စားခဲ့တဲ့ အရင္မ်န္တ်န္းဆိုတဲ့လူက ေအးတိေအးစက္မ်က္ႏွာရွိေပမယ့္ ၾကင္နာတတ္တယ္တဲ့။ ထိုလူ႔ရဲ႕ဒဏ္ရာေတြကို ကုသေပးခဲ့႐ုံတင္မကဘူး သူ႔ကိုသတ္ဖို႔လာတဲ့လူေတြကိုလည္း ျပန္တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသးတယ္။

ဒါေပမယ့္ သူတို႔တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားရတာက လာသတ္တဲ့လူသတ္သမားေတြက ကုန္သြားတယ္လို႔ကို မရွိဘဲ အဆုံးမွာထိုလူကပဲ ေသဆုံးသြားတယ္။ သူမေသခင္ သူကဧကရာဇ္က သက္ရွည္ေဆးရွာဖို႔ လႊတ္လိုက္တဲ့လူျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ေျပာလာခဲ့တယ္။ သူေသသြားေတာ့ သက္ရွည္ေဆးကို မ်န္တ်န္းဆီ လက္လႊဲေပးလိုက္တယ္။