ခေါင်းတလားကြီးထဲမှာ မင်းနဲ့ငါ [ဘာသာပြန်]

Chapter 36

{Zawgyi}

ဒါေတြအားလုံးက ႀကီးမားတဲ့လိမ္ညာမႈႀကီးတစ္ခုပဲ။ စစခ်င္းမွာတည္းက သူၾကားခဲ့ရတဲ့ လွပတဲ့အရာေတြအားလုံးက ထြင္လုံးေတြသာ...

ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ အထက္စီးကေန အေရးမစိုက္သလိုမ်ိဳး ေျမျပင္ေပၚမွာလဲေနတဲ့ လုပ္ႀကံသူေတြကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ တစ္ဦးတည္းေသာ သူ႔ရဲ႕ ရွစ္တိလည္းပါတယ္။ သူ တုန္ေနေအာင္ခ်စ္ရတဲ့ ကေလး၊ ႀကီးျပင္းလာတာကို ေစာင့္ၾကည့္ရင္း ညီငယ္ေလးလို ဆက္ဆံခဲ့တဲ့ကေလးက ေသြးတေတာက္ေတာက္က်ေနတဲ့ ဓားတစ္လက္ကို ကိုင္ထားတယ္။ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ခဲ့ရာေနရာကို ျဖတ္လာမိတဲ့ သူ႔ရွစ္ရႈန္းရဲ႕ ေအးခဲသြားတဲ့အၿပဳံးကို ျမင္သြားခ်ိန္မွာ သူ႔မ်က္လုံးေတြထဲ ေၾကာက္စိတ္တို႔ ျပင္းထန္လာတယ္။

ဒါက ဝမ္ဖုန္းက်င္ အ႐ြယ္ေရာက္တဲ့ႏွစ္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ စာသင္သားေတြက ဧကရာဇ္လႊတ္လိုက္တဲ့ သူလွ်ိဳေတြဆိုတာနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေကာင္းသလိုအျပင္ပန္းနဲ႔ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က စက္ဆုပ္ဖြယ္အမွန္တရားကို သိခဲ့ရခ်ိန္လည္း ျဖစ္တယ္။

လူတိုင္းမွာ ဖုံးကြယ္ထားတဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြ ရွိတယ္...

ဝမ္ဖုန္းက်င္က သူ႔ဓားကို လႊတ္ခ်ၿပီး သူ႔ဆီ အေျပးအလႊားေရာက္လာကာ သူ႔ကိုအသည္းအသန္ရွင္းျပဖို႔ႀကိဳးစားရင္း ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာကို ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ အေလာင္းေတြကို ရွင္းလင္းဖို႔ တာဝန္က်တဲ့လူေတြက အရိပ္ထဲကို ႐ိုက်ိဳးစြာနဲ႔ ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ ျပန္ဆုတ္ခြာသြားတယ္။ သူတို႔ေတြ ဒါကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ဖူးတာ သိသာလွတယ္။

"ရွစ္ရႈန္း ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကို မသတ္ခ်င္ပါဘူး၊ သစၥာမဲ့တဲ့ဧကရာဇ္က ကြၽန္ေတာ့္ကို သတ္ခ်င္ေနတာ! အဲ့တာက အမွန္တရားပါ၊ အမွန္ပါပဲ... ကြၽန္ေတာ့္ကို လ်စ္လ်ဴမရႈလိုက္ပါနဲ႔... ရွစ္ရႈန္း"

ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးရဲ႕မ်က္လုံးေတြထဲက ေၾကာက္လန႔္မႈနဲ႔ ႐ူးမတတ္ျဖစ္ၿပီး မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္ စီးက်လာတာကို ၾကည့္ရင္း ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ သနားသြားရျပန္တယ္။ သူက လူသတ္သမားကို ဖက္ထားကာ ေျမႀကီးေပၚက အေလာင္းေတြကို ေၾကာက္လန႔္တၾကားၾကည့္လိုက္တယ္။ သာမန္လူ ဘယ္သူမဆို သူတို႔ခ်စ္တဲ့သူက လူသတ္သမားတစ္ေယာက္ဆိုတာကို သိၿပီးတဲ့ေနာက္ တုံ႔ျပန္မႈက အတူတူပင္။ ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ မယုံၾကည္ႏိုင္စြာ စိတ္ဆင္းရဲသြားရတယ္။