ခေါင်းတလားကြီးထဲမှာ မင်းနဲ့ငါ [ဘာသာပြန်]

Chapter 20

{Zawgyi}

ဝမ္ဖုန္းက်င္အတိတ္အေၾကာင္းကို အိပ္မက္မက္ခဲ့တာက ထိုဆံႏြယ္ခ်ည္ႀကိဳးေလးေၾကာင့္ပဲျဖစ္လိမ့္မယ္။

အနီေရာင္ၿခဳံထည္ဝတ္ဆင္ထားသည့္ လွပေသာ္ျငား‌ ေအးစက္ေသာအသြင္အျပင္ရွိတဲ့ ဝမ္ဖုန္းက်င္က အထက္မွာ ပ်ံဝဲေနရင္း ေခါင္းျဖတ္သတ္ကြင္းထဲသို႔ လမ္းတေလွ်ာက္ေခၚေဆာင္ခံလာရတဲ့ ဖခင္ျဖစ္သူကို ၾကည့္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကို ၾကည့္ေနမိတယ္။ တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက ေျမာက္ပိုင္းအင္ပါယာရဲ႕ကိုယ္စားလွယ္မင္းသားအျဖစ္ ဘုရင္ရဲ႕ထီးနန္းကို အေထာက္အပံ့ေပးရင္း လူထုၾကားထဲ လူအျဖစ္ျပန္ဝင္စားလာတဲ့ နတ္ဘုရားတစ္ပါးလို သတ္မွတ္ျခင္းခံခဲ့ရေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ရန္သူႏိုင္ငံနဲ႔ ပူးေပါင္းႀကံစည္တယ္ဆိုတဲ့ အျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံထားရတယ္...

"အျပစ္သားဝန္ႀကီး၏ သားျဖစ္သူကို ႐ႊမ္ဖုန္းပညာေတာ္သင္ေက်ာင္းသို႔ ေစလႊတ္မည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္လာမည့္မ်ိဳးဆက္သုံးဆက္ကိုေတာ့ မည္သည့္အဆင့္အတန္းမွ ေပးအပ္ျခင္းမျပဳရဟု အရွင္မင္းျမတ္မွ အမိန္႔ေတာ္ခ်မွတ္လိုက္သည္..."

ဘုရင္ခံနယ္ေျမမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာလူေတြေရွ႕မွာတင္ ဖုံးကြယ္ထားေသာ အေျခအျမစ္မရွိတဲ့ အေထာက္အထားေတြနဲ႔ ဘုရင္ခံရဲ႕ျပစ္မႈေတြဆိုကာ ေခါင္းေပၚပုံခ်ခံလိုက္ရတယ္။ ပုံေျပာဆရာေတြက ႐ြံရွာေဒါသထြက္စရာစကားလုံးေတြကို လိုက္ျဖန႔္ေနၿပီး အထိန္းအမွတ္ေက်ာက္တိုင္ေပၚမွာ သူ႔ဖခင္ရဲ႕နာမည္ကိုေတာင္ ထြင္းထုခ်င္ခဲ့တဲ့လူထုက အခုေတာ့ သူ႔ကို သစၥာေဖာက္ေခြးတစ္ေကာင္လို က်ိန္ဆဲေနၾကၿပီ။

သူတို႔ေတြက ဒီေခြးမ်ိဳးဆက္ကို အေမႊးတိုင္ထြန္းႏိုင္လာတဲ့အထိ လႊတ္ထားေပးခဲ့တဲ့ ဧကရာဇ္ႀကီးရဲ႕ စိတ္သေဘာထားႀကီးမႈကို အမႊန္းတင္ေနၾကတယ္။

သို႔ေသာ္ျငား ဒါက ညႇာတာေထာက္ထားတာလား ဒါမွမဟုတ္ အၿငိဳးအေတးထားတာလား...

မိသားစုကလူတစ္ေယာက္ခ်င္း ေခါင္းျဖတ္သတ္ခံရတာကိုၾကည့္ဖို႔အတြက္နဲ႔ ေလးႏွစ္သားအ႐ြယ္ ေကာင္ေလးကို လႊတ္ေပးခဲ့သည္လား ။