ခေါင်းတလားကြီးထဲမှာ မင်းနဲ့ငါ [ဘာသာပြန်]

Chapter 16

{Zawgyi}

ျမဴခိုးတိမ္ေငြ႕ေတြရစ္ဝဲေနတဲ့ ေတာင္တန္းေပၚမွာ ျမဴခိုးေတြကိုျဖတ္ၿပီး ေနဘုရားေက်ာင္းကို လွမ္းျမင္ေနရတယ္။ အျပာေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ဝတ္စုံေလးနဲ႔ ခန႔္ညားေတာက္ပတဲ့လူငယ္ေလးက စာလိပ္ေလးတစ္ခုလက္ထဲကိုင္ထားၿပီး သူ႔ရဲ႕ၾကင္နာတတ္တဲ့မ်က္ဝန္းေလးေတြကလည္း ဖတ္စာအုပ္ကိုဖတ္ရင္း ထိုင္ခုံမွာတင္ ခ်ာခ်ာလည္ေနတဲ့မုန္လာဥျဖဴလိုေခါင္းေလးေတြကိုလိုက္ၾကည့္ေနတယ္။

သူ႔အၾကည့္က အားလုံးအေပၚျဖတ္သန္းသြားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္ထံမွာရပ္တန္႔လိုက္တယ္။ ထိုခေလးရဲ႕ေရွာင္တိမ္းေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ အျပာေရာင္ေျပာင္းသြားၿပီျဖစ္တဲ့မ်က္ႏွာေလးက သူ႔အားကူကယ္ရာမဲ့စြာၿပဳံးမိေစတယ္။

" ဒီေန႔အတြက္ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ " သူ႔လက္ထဲက စာအုပ္ကိုေအာက္သို႔ခ်လိုက္ၿပီးတာနဲ႔ ေသးငယ္လွေသာမုန္လာဥျဖဴေခါင္းေလးေတြက စတင္ဆူညံလာၾကၿပီး သူ႔ေျခေထာက္နားစု႐ုံးလာလွ်က္ ေခၚလာၾကတယ္ " တာ့ရွစ္ရႈန္း တာ့ရွစ္ရႈန္း "

ကေလးေတြကိုအေဝးသို႔ေခ်ာ့လႊတ္ၿပီးေနာက္ ထင္းရႉးရနံ႔ေလးသင္းေနတဲ့ အျပာႏုေရာင္အက်ႌလက္ေလးက အတန္းထဲတစ္ေယာက္ထဲက်န္ခဲ့တဲ့ အျခားကေလးေတြထက္ပိုအသက္ႀကီးတဲ့ေကာင္ေလးဆီကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ေရာက္သြားခဲ့တယ္။

ဘာခံစားခ်က္မွရွိပုံမေပၚတဲ့ေကာင္ေလးက သူ႔စာအုပ္ေတြကိုသာ သိမ္းဆည္းေနတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ႏူးညံ့တဲ့ပုံစံနဲ႔ ထူးျခားတဲ့သူငယ္အိမ္ေတြက ​ေမွာင္မိုက္တဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို ေပးစြမ္းႏိုင္တာေၾကာင့္ သူဟာေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး မေကာင္းတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ သူတျခားလူေတြကို ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း နတ္ဆိုးဆန္ဆန္ခံစားခ်က္မ်ိဳးရရွိႏိုင္ေစၿပီး အားလုံးကို ေအာ္ဂလီဆန္သလို ျဖစ္သြားေစတယ္။ ဒီလိုအသက္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ ဒီလိုေခ်ာင္က်က်ေတာင္ေပၚေက်ာင္းေလးမွာေတာင္ သူက တသီးတျခားျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ ၿမီးေကာင္ေပါက္အ႐ြယ္ေရာက္စျပဳလာတဲ့ တာ့ရွစ္ရႈန္းကေတာ့ ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဘာမွျငင္းဆန္စရာရွိပုံမရဘူး။ သူက အ႐ိုးေပၚအေရတင္ေလာက္ေအာင္ ပိန္ပါးၿပီး ေခါင္းေလးငုံ႔ထားတဲ့ေကာင္ေလးကို ၾကည့္လိုက္ကာ အၿပဳံးတစ္ခုက ထိန္းမရစြာပဲ ေပၚေပါက္လာခဲ့ေတာ့တယ္။