ခေါင်းတလားကြီးထဲမှာ မင်းနဲ့ငါ [ဘာသာပြန်]

Chapter 12

{Zawgyi}

မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ငိုေႂကြးသံက စႀကႍရဲ႕တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကေန ထြက္ေပၚလာခဲ့တယ္။ အဲ့တာက အရင္တစ္ခါသခ်ႋဳင္းသူခိုးေတြ ဝင္လာတုန္းကေပၚလာတဲ့ အသံအတိုင္းပဲ။ အဲ့အသံက ဝမ္ဖုန္းက်င္ ဖန္တီးထားတဲ့အရာတစ္ခုခုဆီကေနလာခဲ့တာပဲျဖစ္တယ္။ သခ်ႋဳင္းထဲကို ဝင္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ က်ဴးေက်ာ္သူရဲ႕အေျခအေနကို သူမကဒီလိုသတိေပးေဖာ္ျပလိမ့္မယ္။

ထိုမိန္းမငိုသံကိုၾကားလိုက္ရ ရျခင္း ဝမ္ဖုန္းက်င္ ကအသံလာရာ ေနရာကို လ်င္ျမန္စြာ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္ႏိုင္တယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာကလည္း လူသတ္ခ်င္တဲ့အေငြ႕အသက္ကိုေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။

မ်န္တ်န္း!

သခ်ႋဳင္းသူခိုးက မ်န္တ်န္းကိုဦးတည္ေနတယ္!

ထိုအခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္က သူ႔ဆီကိုအနက္ေရာင္ျမည္းခြာႀကီးယမ္းျပေနၿပီး ေျမေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့လူကို ေျပာစရာစကားမရွိစြာျဖင့္ၾကည့္ေနခဲ့ရတယ္။ ထိုသူက အလြန္ေၾကာက္ၿပီး အလြန္အကြၽံကိုငိုေႂကြးေနခဲ့တယ္။

သယ္ရင္းရာ မင္းဒီလိုလုပ္ေနတာ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ရွိေနၿပီ မပင္ပန္းဘူးလား!

ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္က သူ႔ပါးစပ္ကိုဖြင့္ၿပီး ေျပာဖို႔လုပ္လိုက္တယ္ " ငါ... " ငါကမေကာင္းတဲ့လူ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။

ဒါေပမယ့္လည္း သူ႔ရဲ႕စကားေလးေတာင္ဆုံးေအာင္မေျပာရေသးခင္ အျခားတစ္ဖက္ကလူက ေအာ္ဟစ္လိုက္တယ္ " မလာနဲ႔ ကပ္မလာနဲ႔! အား—! "

ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္: "....."

ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္က ကို႔ယို႔ကားယားနဲ႔ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ေနခဲ့တာျဖစ္တယ္။ သူကသူ႔ရဲ႕ပုံစံကို ႀကိဳးႀကိဳးစားစားျပင္လိုက္ၿပီး တစ္ခ်ိန္ထဲမွာလည္း သူ႔ဟာေလးကိုဖုံးဖို႔အတြက္ သူ႔ရဲ႕အဝတ္အစားေတြကိုေအာက္ဆြဲခ်လိုက္တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက ေယာက်ာ္းခ်င္းျဖစ္ေနေပမယ့္လည္း သူသူ႔ကိုအျမင္မခံႏိုင္ေသးတုန္းပဲ။

သူ႔လုပ္ရပ္က တဖက္လူကို အထင္လြဲေစခဲ့ၿပီး ေပတူးေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔လူက တိုက္ပြဲေခၚသံကို စတင္လိုက္တယ္ "ငါ မင္းကို သတ္မယ္" လို႔ ေအာ္ၿပီးတာနဲ႔ပဲ ျမည္းခြာနဲ႔ ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ရဲ႕ နဖူးကို လွ်ပ္တျပတ္ တိုက္ခိုက္လိုက္တယ္။