ခေါင်းတလားကြီးထဲမှာ မင်းနဲ့ငါ [ဘာသာပြန်]

Chapter 9

{Zawgyi}

ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ဒိုင္ယာရီ : ဒီေန႔ ငါ့ရဲ႕အုတ္ဂူထဲမွာ ေဟာ့ေပါ့လုပ္စားတယ္။

ျမဴအတိဖုံးလႊမ္းေနတဲ့ ျမစ္တစ္စင္းက တုပၿပီးတူးေဖာ္ထားတဲ့ ျမစ္လက္ၾကားေတြနဲ႔ ေက်ာက္ခတ္ပင္ေတြၾကား စီးဆင္းေနတယ္။ ေက်ာက္ေဆာင္ေခ်ာက္ကမ္းပါးေဘးမွာ လွပတဲ့နားေနေဆာင္ေလးက မ်က္စိပသာဒျဖစ္စရာေကာင္းလွတယ္။

ေက်ာက္နံရံေပၚမွာ ေတာက္ပတဲ့ပုလဲေတြနဲ႔ ေရသူမမီးအိမ္ေလးေတြ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ထြန္းထားတာေၾကာင့္ ေန႔ဘက္လိုမ်ိဳး လင္းထင္းလို႔ေနတယ္။

ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ သူ႔ရဲ႕ကိုး႐ိုးကားယားႏိုင္တဲ့ ေရွးေဟာင္းမဂၤလာေဆာင္ဝတ္႐ုံႀကီးရဲ႕ အနားစကိုဆြဲမၿပီး သူ႔ရဲ႕ခါးစည္းထဲထိုးသိပ္ထည့္လိုက္တယ္။ ရွည္လ်ားလွတဲ့အက်ီလက္စေတြကိုလည္း ပုခုံးထိေရာက္ေအာင္ လိပ္တင္လိုက္တယ္။ မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္တစ္ေယာက္ ေရခဲေခ်ာင္းစားေတာ့မလိုမ်ိဳး ျမစ္ေဘးနားမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ေဟာ့ေပါ့ကို စတင္ျပဳလုပ္ေတာ့တယ္။ သခ်ႋဳင္းတူးသူေတြရဲ႕ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲကရွာေတြ႕ခဲ့တဲ့ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္ေတြနဲ႔ ျမည္းခြာေတြကို အိုးထဲထည့္လိုက္တယ္။

ႏွပ္ထားတဲ့ေခ်ာ္ရည္ေတြလိုမ်ိဳး ပူေဖာင္းေလးေတြ ပလုံစီၿပီးတက္လာတယ္။ ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္အဲ့တာကို အငမ္းမရၾကည့္ၿပီး တံေတြးၿမိဳခ်လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ဂႏၶာမာပန္းအတြက္ နာသလိုခံစားရတာကတစ္ပိုင္း စားဖို႔မေစာင့္ႏိုင္တာက တစ္ပိုင္းပဲ။

"ဖုန္းက်င္ ေလွ်ာ္မေနနဲ႔ေတာ့၊ ဒီကိုလာခဲ့... ေဟာ့ေပါ့လာစား" ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ေအာ္လိုက္တယ္။

ဝမ္ဖုန္းက်င္ဆံပင္စည္းၿပီး ဝမ္ေရွာင္းမိန္လိုမ်ိဳး အက်ီေတြကို ေခါက္တင္လိုက္တယ္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ရတာေတာ့ ႐ြဲပလဲေနတာပဲ... ဘယ္သူလဲဆိုတာေတာ့ သိသာပါတယ္။ သူ႔နာမည္ၾကားလိုက္တာနဲ႔တင္ လူေတြရဲ႕ရင္ထဲကအေၾကာက္တရားေတြကို တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔႐ိုက္ခတ္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါးက အခုေတာ့ ျမစ္ကမ္းေဘးနားမွာ ေဆာင့္ေဆာင့္ႀကီးထိုင္ကာ မည္းေမွာင္ေနတဲ့မ်က္ႏွာႀကီးနဲ႔ အဝတ္ေလွ်ာ္ေနရတယ္။