ခေါင်းတလားကြီးထဲမှာ မင်းနဲ့ငါ [ဘာသာပြန်]

Chapter 30

{Zawgyi}

သူတို႔ေတြ ႏွစ္ရက္တာစူးစမ္းရွာေဖြၿပီးေနာက္ က်န္းမူတစ္ႀကိမ္ေရာက္ဖူးခဲ့တဲ့ သခ်ႋဳင္းထဲမွာ ယန္မ်ိဳး႐ိုးေပးထားတဲ့ ေျမပုံကိုအရင္းခံၿပီး ထိုေထာင္ေျခာက္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေျမပုံက မွန္ကန္တိက်ေၾကာင္း အတည္ျပဳႏိုင္လိုက္တယ္။

ခုနစ္ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ အရာအားလုံးအဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္တယ္။

လူအုပ္က ေျမေအာက္နန္းေတာ္ထဲ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ဝင္ခဲ့ၾကျပန္တယ္။

"ဒါက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဝင္ခဲ့ဖူးသမွ်ထဲမွာ အနက္ဆုံးေနရာပဲ" က်န္းမူရပ္လိုက္ၿပီး အေနာက္ကိုၾကည့္လိုက္တယ္။ "ဒီေနရာမွာ ဆံပင္ရွည္ႀကီးနဲ႔သရဲမကို ေတြ႕ခဲ့တာ၊ ေရွ႕ဆက္ဖို႔က..."

လူေပါင္းမ်ားစြာ လူႀကီးမင္းယန္ကို ၾကည့္လာၾကတယ္။

"​ေဘာ့စ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာလုပ္သင့္လဲ?" ေရွာင္လီ သေရာ္ရင္း လွည့္ေမးလိုက္တယ္။

ထိုလူ႔မ်က္ႏွာက ေတာင့္တင္းလို႔ေနတယ္။ သူ ေျမပုံကိုထုတ္ကာ ဂ႐ုတစိုက္ၾကည့္ရႈေနတယ္။

က်န္းေဟာင္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး "ေသခ်ာေပါက္ က်ဳပ္တို႔ေရွ႕ဆက္မွာေပါ့! လူႀကီးမင္းယန္ အဲ့လိုဟာေတြကို ေရွာင္လို႔ရတယ္ဆိုၿပီး ခင္ဗ်ားေျပာခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလား? ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္တုန္းကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာဆိုဘာမွ မေတြ႕ခဲ့ၾကဘူးမွတ္လား?"

"အဲ့အရာက သာမန္ဇြန္ဘီးလိုမ်ိဳး သခ်ႋဳင္းထဲက အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ အရာေတြလိုမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး၊ ဒါက သခ်ႋဳင္းအေစာင့္"

"ဒါေပမယ့္ စိတ္မပူပါနဲ႔" ထိုလူက က်န္းေဟာင္ကို ခံစားခ်က္မဲ့တဲ့အၾကည့္တစ္ခ်က္ ေပးလိုက္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ခပ္ေတာင့္ေတာင့္မ်က္ႏွာႀကီးေၾကာင့္ အမူအယာက အေတာ္ေလးေအးစက္ေနတယ္။ သူ ေရွာင္လီနဲ႔ က်န္းမူကို ေခါင္းၿငိတ္ျပလိုက္တယ္ "ေရွ႕ဆက္ေပါ့၊ ေျမပုံအတိုင္းဆိုရင္ ဒီေနရာမွာ ေထာက္ေျခာက္နည္းနည္းပါးပါးပဲရွိတယ္၊ ေျမပုံထဲမွာ သခ်ႋဳင္းအေစာင့္ကို အမွတ္အသားမလုပ္ထားဘူးဆိုေပမယ့္ ငါတို႔လိုသခ်ႋဳင္းကိုက်ဴးေက်ာ္တဲ့သူေတြအဖို႔ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးကို ျဖတ္ေက်ာ္ရတာ ပထမဆုံးအႀကိမ္လည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး... ေျမပုံမရွိတဲ့တျခားသခ်ႋဳင္းေတြကိုလည္း ငါတို႔ ဝင္ေမႊခဲ့ၾကတာမနည္းဘူး၊ ဒီလိုျပႆနာအေသးစားေလးေၾကာင့္ ငါတို႔ေနာက္ျပန္မဆုတ္သင့္ဘူး"