ခေါင်းတလားကြီးထဲမှာ မင်းနဲ့ငါ [ဘာသာပြန်]

Chapter 23

{Zawgyi}

ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ ေခါင္းတလားႀကီးထဲမွာ လဲေလ်ာင္းကာ ေခါင္းတလားထဲက ေဘးနံရံေတြေပၚက အေကြ႕အေကာက္လက္ရာေတြကို ၾကည့္ေနမိတယ္။ ေျခကားယားလက္ကားယားနဲ႔ မ်က္လုံးေတြကလည္း ေတာင္စဥ္ေရမရျဖစ္ေနတယ္။ သူ႔အဝတ္အစားေတြကလည္း စုတ္ၿဖဲခံထားရ‌ၿပီး အထဲက တုံးလုံးဖက္ထုပ္ေလးကို လွစ္ျပထားသလိုျဖစ္ေနတယ္။

သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚက ေခါင္းအစေျခအဆုံး ဟိုတစ္စဒီတစ္စ စေတာ္ဘယ္ရီအမွတ္အသားေတြကလည္း တက္တူးထိုးထားသလို။

ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ : ... ငါ ကိုယ္လက္အဂၤါခ်ိဳ႕ယြင္းေနတဲ့ဖက္ထုပ္လိုမ်ိဳးေတာင္ ျဖစ္သြားေတာ့မလို႔!

ၿပီးေတာ့ တရားခံက သူ႔ရဲ႕ရဲရဲေတာက္အနီေရာင္ဝတ္႐ုံေအာက္ပိုင္းကိုသာ ဝတ္ဆင္ထားၿပီး ေခါင္းတလားေထာင့္နားေလးမွာ ထိုင္ေနတယ္။ သူ႔ရဲ႕ဟာလာဟင္းလင္းျဖစ္ေနတဲ့ ေနာက္ေက်ာႂကြက္သားေတြနဲ႔ မွင္လိုဆံႏြယ္ရွည္ႀကီးေတြက ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ကို မ်က္ႏွာမူေနတယ္။ သူ႔ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ေခါင္းတလားေပၚကိုေခါက္ကာ ေရွးေဟာင္းသံစဥ္တစ္ခုကို ညည္းေနတယ္။

ခပ္ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သူသိပ္ကိုစိတ္ၾကည္ေနတယ္ေပါ့!!!

ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ သူ႔ရဲ႕အႏွစ္သာရမရွိ ဖ႐ိုဖရဲပုံစံကိုၾကည့္ၿပီးေနာက္ ခါးမွာနာက်င္မႈမရွိ... ပုခုံးေတြနာက်င္မႈမရွိျဖစ္ေနတဲ့ အူျမဴးေနတဲ့ေခြးတစ္ေကာင္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာကို စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္!

သူ႔ထဲမွာ မနာလိုတိုရွည္ဆိုတဲ့ မီးေတာက္ေသးေသးေလးတစ္ခု ေလာင္ၿမိဳက္ေနတယ္။

သူ အံကို တင္းတင္းႀကိတ္ကာ လွမ္းေခၚလိုက္တယ္ "ေရွာင္ဝမ္းက်စ္..."

"Hm?" ဝမ္ဖုန္းက်င္ လွည့္လာကာ ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ကို မ်က္လုံးေတာင္ကန္းသြားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေတာက္ပတဲ့အၿပဳံးႀကီးၿပဳံးျပေတာ့တယ္။

ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ "..." 'ေဘာ့စ္ရယ္ ဒီေလာက္ေတာင္ ေပ်ာ္ေနတာလား? ခင္ဗ်ားရဲ႕ဇာတ္ေကာင္ဒီဇိုင္းက ယိုယြင္းေနၿပီေနာ္!!!'

ဝမ္ဖုန္းက်င္ ထိုင္ေနရာမွ ထရပ္လိုက္တယ္။ ေခါင္းတလားေဘးမွာ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး ဝမ္ေရွာင္းမ်ယ္ရဲ႕ပါးကို အစြမ္းကုန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးဟန္နဲ႔ လွမ္းထိလိုက္တယ္။ သူ႔ရင္ဘတ္ထဲေတာင္ ပစ္သြင္းလုနီးပါးျဖစ္သြားတာ။