《Poyun》ဖော့ယွင် (မြန်မာဘာသာပြန်)

အပိုင်း(၂၂)-အထန်ကိုယ်တော်

အနှီမူးယစ်ဆေးဝါးရောင်းဝယ်သူတို့​၏ မျက်လုံးထဲတွင် မိမိကို အထန်ကိုယ်တော်အဖြစ် မြင်နေသည်ဟု ယန်ရှယ် ခံစားနေရသည်။

-------------------------------------------------

ယန်ရှယ်ရင်ထဲရှိ အတွေးပေါင်းသောင်းခြောက်ထောင်တို့သည် စကားသုံးလုံးအဖြစ် ပေါင်းစည်းသွားလေ​၏။

"မင်းမေ-ိုး"

သို့ရာတွင် ကံတရားက သူ့ကို ထိုစကားလုံးတို့အား အပြင်၌ဖော်ထုတ်ပြောဆိုခွင့် မပြုခဲ့ပါ။ ထိုအချိန်မှာပင် အခန်းတံခါး နောက်တစ်ကြိမ်ပွင့်လာပြီး လက်အောက်ခံလေးနှစ်ယောက်မှာ တရိုတသေနှင့် ပိန်ပိန်ပါးပါးနှင့်လူတစ်ယောက်ကို အထဲဝင်ရန် ကြိုဆိုလိုက်ချေသည်။

ယန်ရှယ်​၏ မျက်လုံးထောင့်မှ ရိပ်ခနဲမြင်လိုက်ရ​၏။ ဝတုတ်လေးက သူ့ကိုခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ခြင်း။

"ဒါငါတို့သူဌေး အစ်ကိုကျုံး"

ခေါင်းနီကောင်က မိတ်ဆက်ပေး​၏။

"အစ်ကိုကျုံး၊ ဒါက_"

ယန်ရှယ်က ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးနှင့် ပြောလိုက်လေသည်။

"စကားပလ္လင်ခံမိတ်ဆက်တာတွေမလိုဘူး။ ငါကပစ္စည်းရတာနဲ့ပြန်မှာ။ ဟူမျိုးရိုးသာ ထောင်ထဲမရောက်သွားရင် ငါလည်း ဒီကိုရောက်လာစရာလိုမှာမဟုတ်ဘူး။ မြောက်ပိုင်းကနေ ဒီအထိရောက်အောင်လာရတာ ဘယ်လောက်ခက်ခဲတယ်မှတ်လဲ"

"အိုး၊ မင်းက လောင်ဟူ ရဲ့မိတ်ဆွေပဲ။"

နဂိုက ခက်ထန်နေသော အစ်ကိုကျုံးဆိုသူ​၏ မျက်နှာမှာ အနည်းငယ်ပြေလျော့သွားသည်။

"အိုင်းယား၊ စောစောကပြောရောပေါ့။ သေချာဂရုမစိုက်မိခဲ့တဲ့အတွက် တောင်းပန်ပါတယ်။ ကြည့်စမ်း ဒီနှစ်ယောက်က အလုပ်ကိုဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ! ငါတို့ရဲ့ မိတ်ဟောင်းကို စိတ်ပျက်အောင်လုပ်တယ်ပေါ့!"

ခေါင်းနီကောင်မှာ ပါးရိုက်ခံလိုက်ရ​၏။

အနှီရိုက်ချက်ကား အမြင်အားဖြင့်အထင်ကြီးစရာကောင်းသော်လည်း တကယ်တမ်းတော့ မပြင်းထန်လှ။ ခေါင်းနီကောင်ကလည်း မလုံမလဲနှင့်ပြုံးတုံ့တုံ့လုပ်နေရုံသာဖြစ်ပြီး ယန်ရှယ်လည်း ပြဇာတ်ထဲလိုက်ကပေးလိုက်ပြီး နောက်ထပ်မရိုက်တော့ရန် တားမြစ်လိုက်​၏။