ရှီရှန်း ႐ွီ႐ွန္း Book 1 Arc 1 To Arc 4

Arc 2.8

Unicode

"ဟက်.စပွန်ဆာ" ရှီရှန်းမသိစိတ်ထဲက ဖြစ်ချင်နေတာကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောလိုက်တယ်

"ဘာ!!! စပွန်ဆာ?"
~ငါ့မင်းသမီးက တကယ်ကြီး စပွန်ဆာရှိနေတာလား~

ရှီရှန်းက စကားမှားထွက်မိသွားသလို ခေါင်းကိုပဲခါနေလိုက်တယ်.
ဒီတော့မှ ထန်းရင်းလည်း သက်ပြင်းချနိုင်တော့တယ်.

ဒီလိုကိစ္စတွေက ရုပ်ရှင်လောကထဲမှာ ဖြစ်နေကျဆိုပေမဲ့ သရုပ်ဆောင်တွေအတွက်အဆုံးသတ်မှာ ကောင်းကျိုးမပေးဘူး.
ထန်းရင်းစိတ်ထဲ တော်ပါသေးတယ်လို့ တွေးနေတုန်းရှိသေး. ရှီရှန်းကထပ်ပြောလာတယ်

"အနာဂတ်က ငါ့ရဲ့စပွန်ဆာ"
လေးနက်သောအသံနဲ့ရှီရှန်းပြောလိုက်တာကို ထန်းရင်းကြားလိုက်တဲ့အခါ ခေါင်းတွေထိုးကိုက်သွားရတယ်.

"ဖူး..." (ရေသီးတဲ့အသံလိုမျိုးလေး XD)

ထန်းရင်း စိတ်ထဲတော်တော်ရင်မောနေပြီ.
~ငါ့ကိုစိတ်ဆင်းရဲအောင်လုပ်ဖို့ မွေးလာတာလား?~

ရှီရှန်းရဲ့ အနာဂတ်စပွန်ဆာကြီးကတော့ သူ့ကားနောက်ခန်းမှာ ငြိမ့်ငြိမ့်ကြီးထိုင်နေပြီး လက်ဆော့နေတယ်. သူ့မျက်လုံးတွေထဲမှာ အပြုံးတွေကလည်း အထင်းသား. သူ့ပုံကအတော်လေး ပျော်နေပုံရတယ်။

ကားမောင်းနေတဲ့သူက လုချန်းယွင်ကို အကြိမ်အနည်ငယ်ကြည့်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့အပြုံးကိုမြင်တဲ့အခါ မမေးဘဲမနေနိုင်တော့ဘူး
" လုချန်းယွင်...မင်းပြုံးနေတာလား။ ညရောက်နေပြီလေ. မင်းအပြုံးတွေက ငါရဲ့မရှိမဲ့ရိမဲ့ နေရောင်လေးတွေကို သိမ်းဆည်းတော့မယ့်ပုံ ပေါက်နေတယ်.

ကားထဲမှာ နူးညံ့ပျော့ပျောင်းတဲ့ဂီတသံနဲ့ပဲ ပြည့်နေတယ်။ ထိုသူက သူ့ရဲ့မေးခွန်းများအတွက် အဖြေပြန်မရခဲ့ဘူး. ဒါဟာဖြစ်နေကျဆိုတော့ သူက တခြားခေါင်းစဉ်ပဲပြောင်းလိုက်တော့တယ်.

"မင်းပြည်မကြီးကိုပြန်လာရတာ အားမရသေးလို့ ရဲစခန်းပါအလည်အပတ်သွားခဲ့တာလား. ဒီနေရာက နိုင်ငံခြားနဲ့မတူဘူးလို့ ငါပြောထားတယ်မလား အရှုပ်ထုပ်တွေ မဖန်တီးနဲ့ ငါ့ကိုမသနားဘူးလား? ဟမ်. ထပ်ပြီး အရှုပ်တွေထဲ မပါနဲ့တော့ ကိုယ်တိုင်လည်းမလုပ်နဲ့"